Παρέμβαση Λεόντιου Τσέλεπου στο taxidromos24.com – Οι επιπτώσεις του Covid-19 στον αθλητισμό

Ενώ βρισκόμαστε στη δίνη της δεύτερης πανδημίας πλέον, με σιγουριά (δυστυχώς) λέμε ότι ο αθλητισμός έχει πέσει θύμα του κορωνοϊού, αυτού του αόρατου εχθρού που έθεσε σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο σε θέση μάχης. O μαγικός κόσμος του αθλητισμού με μια αξία της τάξης των 160 δις αντιμετώπισε πρωτοφανείς συνθήκες ενώ για πρώτη φορά εφαρμόστηκαν υγειονομικά πρωτόκολλα, αγώνες χωρίς θεατές, διοργανώσεις σε «φούσκες»!! Τα μαγικά του Μέσι, του Ρονάλντο, του Λεμπρόν, του Τσιτσιπά, του Αντετοκούνμπο και τόσων άλλων είχαν «παγώσει» ενώ κάποιοι εξ αυτών ήταν θετικά κρούσματα!

Το αθλητικό οικοδόμημα μετρά τις ζημίες του που για το 2020 υπολογίζονται πέραν των 17 δις συνολικά με τις μεγαλύτερες απώλειες να καταγράφουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και να τους ακολουθούν οι αμερικανικές λίγκες και μετά η Πρέμιερ Λιγκ. Η αβεβαιότητα όμως που δημιουργείται από αυτό το δεύτερο κύμα πανδημίας πιθανώς να επηρεάσει και το 2021 αφού διοργανώσεις που ήδη μεταφέρθηκαν για το καλοκαίρι του 2021 όπως το UEFA Euro 2020 και οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν γνωρίζουν αν θα μπορούν να έχουν θεατές και πόσους, ενώ χώρες ήδη δήλωσαν ότι θα μειώσουν τον αριθμό αθλητών στις Ολυμπιακές αποστολές τους.

Η σταδιακή επαναφορά του αθλητισμού μετά την πρώτη πανδημία και η ολοκλήρωση κάποιων αθλητικών διοργανώσεων με την εφαρμογή πρωτόγνωρων υγειονομικών μέτρων και πρωτοκόλλων και υπό ειδικές συνθήκες (π.χ. διοργάνωση «φούσκας») έδωσε ελπίδα στα υψηλά κλιμάκια και τα αρμόδια κέντρα αποφάσεων να δουν την επόμενη μέρα της πανδημίας με αισιοδοξία. Δυστυχώς όμως η γενικότερη οικονομική κατάσταση που επικρατεί, το δεύτερο κύμα που οδήγησε σχεδόν παγκόσμια σε αγώνες χωρίς θεατές και γενικά η άσχημη περιρρέουσα ατμόσφαιρα θέτει ξανά ολόκληρο το αθλητικό οικοδόμημα στο μάτι του κυκλώνα.

Οι αποφάσεις είναι δύσκολες και πρωτόγνωρες. Εδώ στην Κύπρο από το Μάιο και έπειτα έγινε σταδιακά η επαναφορά της αθλητικής οικογένειας με ασφάλεια και με την εφαρμογή αυστηρών πρωτοκόλλων σε όλα τα επίπεδα από τον επαγγελματικό αθλητισμό μέχρι τον αθλητισμό βάσης και τα γυμναστήρια. Η υπεύθυνη στάση και η προσωπική ευθύνη που επέδειξαν όλοι οι εμπλεκόμενοι στον αθλητισμό και ειδικά οι αθλούμενοι άφηνε μια αισιοδοξία για ολοκλήρωση του 2020 με οικονομικές απώλειες και επιπτώσεις (όπως και σε άλλους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας) αλλά χωρίς άλλα προβλήματα που θα μας ανάγκαζαν να μιλάμε για χαμένη φουρνιά αθλητών ή ακόμα και για κλείσιμο αθλητικών σωματείων/γυμναστηρίων/φορέων.

Δυστυχώς το δεύτερο κύμα της πανδημίας και τα αυστηρότερα διατάγματα από τον Οκτώβριο και μετά έχουν πλήξει τον αθλητισμό σε σημείο που οι επιπτώσεις πλέον θεωρούνται από πολλούς μη αναστρέψιμες ενώ ο αθλητισμός βάσης (μικρές ηλικίες) δεν θα είναι ξανά ο ίδιος. Οι μικροί αθλητές μας που έκαναν όνειρα και που ο αθλητισμός ήταν για αυτούς τρόπος ζωής νιώθουν στοχοποιημένοι και δεν μπορούν να κάνουν αυτό που αγαπούν. Για αυτούς που ο αθλητισμός αποτελούσε μια διέξοδο από την καθημερινότητα και την καθιστική ζωή (με τις αρνητικές της συνέπειες, παχυσαρκία, καρδιακά προβλήματα κτλ) πιθανότατα ήδη επέστρεψαν στις πρότερες καθιστικές τους συνήθειες μπροστά από οθόνες! Τόσο σε κοινωνιολογικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο ο αθλητικός κόσμος νοσεί και θα πρέπει να γίνει ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια επαναφοράς του αυτή τη φορά.

Παρόλη την πικρία, την στοχοποίηση και τα αναπάντητα γιατί, η υπεύθυνη στάση και η προσωπική ευθύνη που πρέπει να επιδεικνύει ο καθένας πρέπει να συνεχιστεί ελπίζοντας ότι το 2021 ο αθλητισμός θα χαμογελάσει. Να δείξουμε αυτοσυγκράτηση στις αντιδράσεις μας ως φίλαθλοι/οπαδοί/αθλούμενοι/προπονητές/διοικητικοί, να θυμηθούμε τις πραγματικές αξίες και ιδανικά του αθλητισμού και να παραμείνουμε κοντά στο αγαπημένο μας άθλημα. Μόνο έτσι ο αθλητισμός θα βγει νικητής και σε αυτή τη μάχη!