Με αφορμή και τα τελευταία τεκταινόμενα στο χώρο της οικονομίας της Κύπρου για την καταψήφιση των προϋπολογισμών ο Δημοτικός Σύμβουλος Πάφου, Αντώνης Τρακκίδης, κάνει λόγο για διαπλοκή και διαφθορά και απο κοινωνία της Κύπρου.
Αυτούσια η ανακοίνωση:
Σε μια γενικευμένη κρίση που περνά ο πλανήτης μας, δεν υπάρχει περίπτωση η Κύπρος να παραμένει ανεπηρέαστη. Όταν όμως ακούμε για το χορό των εκατομμυρίων ευρώ που άρπαξαν από το κράτος εκατοντάδες αετονύχηδες όλα αυτά τα χρόνια, σαν απόρροια εγκληματικής ανεπάρκειας και συνενοχής των κρατούντων, δεν παραμένουν πολλά περιθώρια να ζούμε σε μια συλλογική ψευδαίσθηση.
Η διαπίστωση μιας ψύχραιμης ανάλυσης είναι πως βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της βαθιάς κρίσης αξιών και προφανώς δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την ευρύτητα και την ένταση των επιπτώσεων. Δεν υπάρχει ακόμα σαφής εικόνα, πόση ήταν η ζημιά μιας ακατάσχετης βουλιμίας για παράνομο πλουτισμό, κύκλων του κράτους της Λευκωσίας. Οι συνέπειες μιας πληθώρας σκανδάλων, που σιγά-σιγά αποκαλύπτονται, εξοργίζουν ακόμη περισσότερο τον απλό κόσμο που φέρει με τη σειρά του τεράστια ευθύνη για τη διαχρονικά επιδεικνυόμενη ανοχή του.
Η περασμένη εικοσαετία ήταν καταλύτης για να απλωθεί βαριά σκιά πάνω από τη Κύπρο. Με απαρχή το 1999 και το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου δεν έπρεπε να είναι δύσκολο για το κοινό μυαλό να διαισθανθεί τα «ξεβρακώματα» που ακολούθησαν, είτε μιλούμε για τη φούσκα των ακινήτων, είτε για το κούρεμα των καταθέσεων και την οικονομική διάλυση του κράτους ή το σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων με τα εκατομμύρια κρατικού πλούτου που κατέληγαν και καταλήγουν ακόμα και σήμερα στις τσέπες των αδηφάγων ευνοούμενων, που γεννά το κράτος από τα γεννοφάσκια του.
Και εάν το αποτέλεσμα των πρωτοφανών σκανδάλων, σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επηρέαζε μόνο την εσωτερική εικόνα του, τότε, όσο αχώνευτο κι αν είναι, θα το καταπίναμε όπως τόσες άλλες εθνικές καταστροφές στην πρόσφατη ιστορία μας.
Όταν μαζεύονταν σύννεφα κρίσης σε ένα κράτος που ύπνωττε, όταν οι προτεραιότητες μιας πάσχουσας ηγεσίας ήταν τουλάχιστον η ανοχή της κυπριακής «Κόζα Νόστρα», σαν προέκταση της οικονομικής εκμετάλλευσης ενός ασύντακτου κράτους, τότε είναι υπαρκτός ο κίνδυνος για μια μη αναστρέψιμη φτωχοποίηση. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί το κράτος πρόνοιας παρά να αποδομείται με μια ασύντακτη τροπή, απειλώντας μάλιστα να συμπαρασύρει θεσμούς που προσμετρούν στο όλο υπαρξιακό οικοδόμημα της Κύπρου.
Μια τιτάνια προσπάθεια πρέπει να αναληφθεί που θα ανατρέψει όλη τη σαθρή εικόνα που δημιουργήθηκε για τη χώρα μας, τόσο στην Ευρώπη όσο και παγκόσμια, από τους ίδιους τους φορείς εξουσίας που την κατάντησαν συνώνυμο της διαφθοράς. Οι διαχρονικές επισημάνσεις του γενικού ελεγκτή ας γίνουν φάρος των ενεργειών των κυβερνώντων, πέρα από γινάτια που αποδείχτηκαν ολέθρια στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία.
Υπό τέτοιες περιστάσεις δεν πρέπει να περισσεύουν οι εύκολες «λύσεις», οι θυμοί και οι ακρότητες. Ο «πολιτισμός» της διαπλοκής και της διαφθοράς, που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση της ανωτερότητας και της ατιμωρησίας των παρατρεχάμενων της εξουσίας, πρέπει να ανατραπεί. Είναι κοινή η πεποίθηση ότι η κρίση θα μετασχηματίσει το σύνολο της παγκόσμιας κοινωνίας. Αναπόφευκτα και της Κύπρου.
Η ανατροπή του κράτους της Λευκωσίας από ένα δίκαιο κράτος δεν είναι εύκολη, είναι όμως επιβεβλημένη. Το εργαστήρι της ιστορίας έχει πολλή δουλειά. Και όταν συμβαίνει αυτό, πάντα νέες ελπιδοφόρες εποχές αχνοφαίνονται στον ορίζοντα. Όνειρο ή πραγματικότητα;
Αντώνης Τρακκίδης,
Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.
