Στη γενέτειρά του, Τάλα τής Πάφου, βρέθηκε σήμερα Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020, ο Προκαθήμενος τής Εκκλησίας Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Χρυσόστομος, προκειμένου να τελέσει το ετήσιο μνημόσυνο τής μακαριστής μητρός του Θέκλας.
Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε στον νεόδμητο και περικαλλή Ιερό Ναό τής τού Χριστού Γεννήσεως, του οποίου κτίτορας είναι ο ίδιος ο Μακαριώτατος. Του Όρθρου και τής Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος τής Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα και Πρωτοσύγκελλος τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αρχιμ. κ. Ιωάννης και συλλειτουργοί του ήσαν ο Πρωτοπρ. Πέτρος Παπαϊωάννου και ο εφημέριος τού Ιερού Ναού π. Ανδρέας καθώς και ο διάκονος τού Μακαριωτάτου π. Μιχαήλ Νικολάου.
Στο Κοινωνικό, ο Μακαριώτατος κήρυξε τον Θείο Λόγο ως εξής:
«Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόν κόσμον ὅλον, καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;» Ο άνθρωπος αδελφοί μου, αποτελείται από δύο φύσεις, τη σωματική, δηλαδή την υλική και την πνευματική. Η υλική φύση του έχει τέλος, είναι θνητή. Η άλλη φύση, η ψυχική, δεν έχει τέλος, είναι αιώνια.
Δυστυχώς ο άνθρωπος δεν αφήνει τον Θεό να ενεργήσει εντός του και να αφήσει την ψυχή να δώσει πληρότητα στην ολότητα τού ανθρώπου. Για αυτό τον λόγο, ο άνθρωπος προσπαθεί να ικανοποιήσει τον εαυτό του, να μαζέψει όσο το δυνατόν περισσότερα υλικά αγαθά για να ικανοποιηθεί. Βλεποντας μπροστά του τον θάνατο, νομίζει ότι θα τον αντιμετωπίσει με τα υλικά αγαθά.
Ζούμε, λοιπόν, αυτή την ζωή τραγικά, και βλέπουμε τον άνθρωπο μέσα στους αιώνες, περισσότερο όμως σήμερα, να αγωνίζεται συνεχώς να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Κάθε άνθρωπος είχε αξίες, ανθρωπιά. Σήμερα έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει ανθρωπιά. Βλέπουμε τους πάντες να χλιαρούν, ακόμη και τους πλουσίους, που ενώ έχουν μεγάλη περιουσία και για τους ίδιους και για τους απογόνους του, εντούτοις μαζεύουν συνεχώς, δεν χορταίνουν, συνεχίζουν τον κατήφορο και δεν σταματούν. Όμως ματαιοπονούν. Ο κατήφορός τους είναι συνεχής. Δεν μπορούν να σταματήσουν, διότι δεν έρχεται ο κορεσμός. Κι όλα αυτά επειδή δεν έχουν πληρότητα ζωής. Λείπει δυστυχώς από μέσα τους ο Θεός, ο Οποίος θα τους προσφέρει την πληρότητα. Αισθάνονται κούφιοι, αδύναμοι, δεν τους ικανοποιούν όσα κι αν έχουν.
Έχω ένα παράπονο που το είπα πολλές φορές και θα το επαναλάβω και σήμερα. Ο Χριστός όταν ανέβηκε στον Σταυρό ήταν γυμνός κι οι Ρωμαίοι στρατιώτες Τού έβγαλαν τα ρούχα και τα μοιράστηκαν. Εκείνη την ώρα της γύμνωσης, προσέφερε το μεγαλύτερο καλό σε όλη την ανθρωπότητα, το μεγαλύτερο αγαθό όλων των αιώνων, τη σωτηρία τού ανθρώπου. Όποιος πιστεύει σε Αυτόν ότι είναι ο Σωτήρας κι Ευεργέτης του, βρίσκει τον δρόμο τής επιστροφής προς την Βασιλεία τού Θεού.
Έφερα πολλές φορές το παράδειγμα αυτό· όταν έχουμε Θεό μέσα μας, τότε είμαστε πλούσιοι μέσα στη φαινομενική φτώχεια μας και χαρούμενοι μέσα στη φαινομενική δυστυχία μας. Η παρουσία τού Χριστού στην ζωή μας δίνει το πραγματικό νόημα σ’ αυτήν.
Για αυτό πρέπει να προσέχουμε να μη χάσουμε τη σωτηρία τής ψυχής μας. Να μάθουμε να ζούμε ζωή τού Χριστού, ζωή τού Αγίου Πνεύματος. Να μάθουμε να ζούμε τη μυστηριακή ζωή τής Εκκλησίας μας. Να έχουμε αγάπη, ταπείνωση, να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας ως εικόνες τού Θεού. Δεν έχουμε εχθρούς, μόνο αδελφούς. Κι έτσι θα δουλεύει μέσα μας ο Θεός.
Λέει κάτι πολύ σημαντικό ο άγιος Νεόφυτος· «μίαν ψυχήν ἔλαβεν ἕκαστος, καί εἰ ἀμελῶς ταύτην παρέλθωμεν, ἑτέραν οὐχ εὕροιμεν». Για αυτό πρέπει να προφυλάξουμε την αθάνατη ψυχή μας. Και θα το καταφέρουμε, μόνο αν επιτρέψουμε στον Θεό να κατεργάζεται μέσα μας την σωτηρία. Αν το θελήσουμε κι εργαστούμε σ’ αυτή την κατεύθυνση θα έχουμε τον ίδιο τον Χριστό συμπαραστάτη και βοηθό. Ας προσπαθήσουμε και να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός που θέλει τη σωτηρία όλων των ανθρώπων θα είναι μαζί μας, σε όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα τής ζωής».
Πριν την απόλυση, τελέστηκε το μνημόσυνο τής μακαριστής μητρός τού Μακαριωτάτου από τον ίδιο και μετά το πέρας τής Θείας Λειτουργίας παρετέθη κέρασμα προς όλους.
