Ο Αριστοτέλης Ευσταθίου γεννήθηκε στη Γαληνή της Τηλλυρίας το 1938. Τον Ιούλιο του 1974 με την εισβολή βρέθηκε στο 276 Τ.Π. στην Τηλλυρία, όπου έμελλε να γράψει ιστορία.
Παρόλο που με διαταγή του ΓΕΕΦ είχε εκκενωθεί ο Πύργος οι στρατιώτες που είχαν επανδρώσει τα φυλάκια στο Σελέμανι δεν ενημερώθηκαν και παρέμειναν στις θέσεις τους. Ο λοχίας Αντώνη Χατζηαντώνη εντόπισε στην περιοχή τον λοχαγό Αριστοτέλη Ευσταθίου που έκανε περιπολία. Οι Χατζηαντώνης και Ευσταθίου μαζί με άλλους 15 άνδρες που παρέμειναν στα φυλάκιά τους έφτιαξαν μια αμυντική γραμμή στην οποία στάθηκαν.
Όταν ξεκίνησε η τουρκική επίθεση που κράτησε όλο το βράδυ οι 17 συνολικά άνδρες προκάλεσαν σοβαρές απώλειες στους Τούρκους.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δώρος Θεοδώρου στο βιβλίο του «Λευτεριάς και Δημοκρατίας λίπασμα, οι πρώτοι νεκροί»:
«Ο Πύργος λοιπόν κρατήθηκε ελεύθερος χάρις σ΄ ένα άξιο, εξαιρετικό ηγήτορα που μπόρεσε να εμφυσήσει σε δεκαεφτά στρατιώτες τη φλόγα της αντίστασης στον εισβολέα, να τους εμψυχώσει, να τους οργανώσει σωστά και να σταθεί μαζί τους στις επάλξεις. Βράχος και Φάρος. Πατριώτης και παλικάρι. Τέτοιους ηγήτορες σπάνια συναντάς. Ιδιαίτερα την εποχή του ’74 και γενικά της χούντας […]. Είναι ιστορικό χρέος νομίζω να αναφερθούν ονομαστικά οι 17 που κράτησαν ελεύθερο τον Πύργο.
Αντώνης Χατζηαντώνης Λοχ. Λεμεσός
Ανδρέας Σωκράτους ”
Πέτρος Πέτρου Πατατάρης ”
Ιωάννης Αθηνή Κοντάκης στρ. Πύργος
Χριστόδουλος Λίζας Λοχ. Πύργος
Ανδρέας Κυριάκου ” Πάφος
Σώζος Νικολάου Δ/νεας (Κόρακας)
Γιάννης Λουκαϊδης Λοχ. Λ/σος
Νίκος Ποντικοσφάκτης στρ. ”
Πανίκος Γρίβας στρ. ”
Λεωνίδας Λοϊζίδης στρ. Μαντριά
Κλείτος Κλείτου ” Νατά
Χρήστος Χρήστου Λοχ. Λετύμπου
Φίλιππος Νικολάου στρ. Λ/σος
Γεώργιος Γεωργίου στρ. ”
Ζήνων Νικολάου στρ. Πισσούρι
Αντώνης στρ. Μ. Γειτονιά
Για την ιστορία επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τους δεκαεφτά οι περισσότεροι ήταν Εδεκίτες. Θα πρέπει επίσης ν΄ αναφερθεί ότι με την επικράτηση του πραξικοπήματος οι περισσότεροι απ΄ αυτούς καθώς και άλλοι συνελήφθησαν, ξυλοφορτώθηκαν άγρια, οδηγήθηκαν σε έκτακτο στρατοδικείο για στάση και θα εκτελούνταν το Σάββατο 20 Ιουλίου. Βέβαια άρχισε τότε η εισβολή. Δεν εκτελέστηκαν. Ο διοικητής τους απόλυσε και τους έστειλε πίσω στα φυλάκια χωρίς όπλα. Τα όπλα θα έρθουν αργότερα τους είπε.
Να σημειωθεί επίσης ότι και μετά την εισβολή η καταδίωξη από τους χουντικούς συνεχίστηκε με αποτέλεσμα πολλοί δημοκρατικοί στρατιώτες και πολίτες να καταφύγουν στην Παναγιά όπου ήδη είχαν συγκεντρωθεί πολλοί δημοκρατικοί στρατιώτες και αντιστασιακοί πολίτες. Όλοι αυτοί συγκροτήθηκαν στρατιωτικά υπό τον υπολοχαγό Ιωάννη Μαύρο από την Πεντάγυια αξιωματικό καταδρομών.
Ο Αριστοτέλης δεν ήταν ανάμεσα σ΄ αυτούς. Παρέμεινε, παρ’ όλη την πολεμική. Επίσης δεν πειθάρχησε σε διαταγή του διοικητή Μανούσου Μαστοράκη, συνταγματάρχη, να κατεβάσει τη φωτογραφία του Μακάριου και προσπάθησε να τον περάσει από στρατοδικείο. Τελικά όμως ο Αριστοτέλης διέταξε τη σύλληψή του για ασέβεια και προσβολή προς τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτός ήταν ο Αριστοτέλης […].
Ο θάνατός του επήλθε ύστερα από έμφραγμα του μυοκαρδίου στις 17/3/2000 σε ηλικία μόλις 62 ετών».
Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 14 Αυγούστου 2020
