Μετά τις 15 του Μάρτη, όταν, λόγω πανδημίας, έκλεισαν τα σύνορα του κράτους, επανέρχεται σιγά -σιγά η «κανονικότητα», ή μάλλον η γνωστή ασυδοσία του προϋπάρχοντος συστήματος. Ες γην εναλίαν Κύπρον «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», που λέει και το γνωστό άσμα.
Οι μεγάλοι χαμένοι της ιστορίας με τον κορωνοϊό, τουλάχιστον για το 2020, είναι ομολογουμένως οι τομείς του τουρισμού και των υπηρεσιών, οι τομείς δηλαδή που διαχρονικά ενισχύουν δυσανάλογα θετικά τα κρατικά ταμεία. Παράγουν χρήμα για να πληρώνονται οι υπάλληλοι του δημόσιου τομέα, μαζί και οι τεράστιοι μισθοί των πολιτικών αλλά και οι υπερπαχυλές διπλές και τριπλές συντάξεις των «γαλαζοαίματων». Και ενώ τα εκατομμύρια ευρώ «πάνε κι έρχονται», αυτοί που τα φέρνουν στα κρατικά ταμεία παίρνουν επιδόματα πείνας. Αντίθετα, οι ευνοούμενοι του συστήματος απολαμβάνουν, χωρίς αποκοπές, τους ψηλούς μισθούς και συντάξεις τους, ως να μη συμβαίνει τίποτα. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, είναι όλοι αυτοί τους οποίους οι βουλευτές μας αρνούνται να αγγίξουν με τα νομοθετήματα τους. Να υποθέσουμε πως δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να μπει μια τάξη; Ότι πρέπει να διορθωθούν οι στρεβλώσεις και το πλιάτσικο μισθών και ωφελημάτων κάποιων προνομιούχων τάξεων, μαζί και των ιδίων των βουλευτών; Ειδικά σε συνθήκες βαθειάς οικονομικής κρίσης;
Οι υπάλληλοι στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, που είναι συνήθως χαμηλόμισθοι, πρέπει να ζήσουν τώρα με το 60% του μισθού τους. Παράδειγμα: Κανονικός μισθός €950, επίδομα λόγω κορωνοϊού για τον Απρίλη €510. Άντε, κάτσε τώρα να πληρώσεις ενοίκιο, να φας εσύ και η οικογένειά σου και αν περισσέψει και κάτι τις να πληρώσεις και κανένα λογαριασμό. Ύστερα διερωτούνται οι κάθε λογής φωστήρες γιατί αυξάνονται οι διαρρήξεις και οι κλοπές.
Το κράτος μας σταμάτησε να παράγει και να εισπράττει λόγω κορωνοϊού. Δεν σταμάτησε όμως να ξοδεύει από το απόθεμα του και ειδικά από δάνεια, τα οποία τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνουν απλόχερα στα κράτη μέλη. Πολλά εκατομμύρια ευρώ αναλογούν και στην Κύπρο. Δανεικά κι επιστρεπτέα πάση θυσία. Δάνεια τα οποία καλούνται να αποπληρώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Τί άλλο αποτελεί αυτό το γεγονός παρά υποθήκευση του μέλλοντος της Κύπρου; Όλα αυτά για να μην κόψουμε κάτι από τους ψηλούς μισθούς, από τις διπλές και τις τριπλές συντάξεις, για να μη στερήσουμε προνόμια και άλλα ωφελήματα, αφού συν τοις άλλοις έρχονται και βουλευτικές εκλογές σε λίγους μήνες. Έτσι κι αλλιώς η μεγάλη πλειοψηφία που παίρνουν επιδόματα πείνας είναι ξένοι που δεν ψηφίζουν σε βουλευτικές εκλογές!!
Είναι μια «ευτυχής συγκυρία» η 15η του Μάρτη. Ελέω κορωνοϊού και αρχής γενομένης από αυτή τη μέρα, αφού έκλεισαν τα σύνορα, τα κορυφαία μυαλά της Κύπρου, «οι πολιτικοί μας», σχεδίασαν και οργάνωσαν με περισσή γνώση και σοφία, την περίοδο αναγέννησης και την πορεία εκσυγχρονισμού του κράτους. Η μέρα έναρξης της εθνικής αναγέννησης μπορεί και πρέπει να παραμείνει στην ιστορία αλλά και ανεξίτηλη στη μνήμη μας με τη διοργάνωση παρελάσεων σε όλη την ελεύθερη Κύπρο. Κάθε χρόνο να εορτάζεται το «θαύμα» που έχουν επιτελέσει -πάλι- οι πολιτικοί μας.
Αντώνης Τρακκίδης, Δημοτικός Σύμβουλος,
Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.
