Για άλλη μία φορά «καίει» με τα λόγια του ο Δημοτικός Σύμβουλος Πάφου Φίλιππος Θ. Φιλίππου για την απραξία του κράτους να μπορεί να ανταπεξέλθει αυτές τι κρίσιμες ώρες, τα εξευτελιστικά επιδόματα που έδωσε , καθώς επίσης και την αβέβαιη έξοδο από όλη αυτή την υγειονομική κρίση.
Αυτούσια η ανακοίνωση:
Σε αυτή τη μάχη απαιτούνται έργα. Πράξεις και όχι θεωρίες. Καθημερινά είμαστε αντιμέτωποι με την απειλή του θανάτου, ανθρώπων και όχι απλών αριθμών. Σε αυτή την μάχη απαιτείται ενότητα και σοβαρότητα, Από ΟΛΟΥΣ.
Με το φόβο της εξάπλωσης της πανδημίας ο κόσμος κλείστηκε στο σπίτι, υπακούει στα διατάγματα, υπομένει και παρακολουθεί έντρομος καθημερινά τις εξελίξεις τοπικά, αλλά και παγκόσμια. Ήδη έχει περάσει και κυριαρχεί στην κοινή γνώμη η άποψη ότι έρχονται δύσκολες μέρες, ανεργία και φτωχοποίηση του απλού κόσμου.
Γιατί ο κόσμος όμως καθημερινά πείθεται όλο και περισσότερο ότι είναι καταδικασμένος ήδη; Γιατί απλούστατα έχει δίκαιο!
Γιατί το αποδείξατε στην πράξη. Ή καλύτερα με την απραξία σας.
Και ερωτώ συγκεκριμένα κύριοι τι έχετε πράξει όλο αυτό τον καιρό; Τι έχετε πράξει όλα αυτά τα χρόνια που φωνάζουμε για τα χάλια του νοσοκομείου της Πάφου; Τι έχετε πράξει για να προστατεύσετε το προσωπικό και τους ήρωες που ρίχνονται ανυπεράσπιστοι στη μάχη καθημερινά; Τι έχετε πράξει για τις υποδομές, τα φάρμακα, τον εξοπλισμό, τα απαραίτητα αναλώσιμα; Τι έχετε πράξει για να μην καταρρεύσει το σύστημα πριν καν την μάχη; Τι έχετε πράξει για τον απλό πολίτη, τον ευπαθή, τον άρρωστο, τον ηλικιωμένο; Τι έχετε πράξει για τους συμπολίτες μας με ειδικές ικανότητες; Τι πραγματικά έχετε πράξει για τον άνεργο πολίτη που έχει στερέψει πια από κάθε ελπίδα; Που πάνε όλα αυτά τα λεφτά των φορολογουμένων πολιτών; Που χάνονται τα χρήματα από τις κοινωνικές ασφαλίσεις; Που σπαταλούνται τα χρήματα για το ΓΕΣΥ; Όλα εκείνα τα λεφτά που εισπράττονται για ταμείο της άμυνας; Όλα εκείνα τα χρήματα από τους έμμεσους φόρους;
Ο απλός πολίτης είναι καταδικασμένος ήδη και το ξέρει. Γιατί το έχετε αποδείξει στην πράξη. Με τα εξευτελιστικά επιδόματα πείνας που τάχα δώσατε απλόχερα στον φτωχό κόσμο για να μπορέσει να ξεπεράσει αυτή την περίοδο. Και ερωτώ ευθέως, πως μπορείτε να είστε τόσοι απάνθρωποι; Είναι αδύνατον να περάσουν οικογένειες στην Κύπρο με τα χρήματα αυτά.
Πως θα μπορέσει ο κάθε πολίτης να πληρώσει τους αβάσταχτους φόρους, το πανάκριβο ρεύμα, τα καύσιμα, τα τηλέφωνα, το νερό, τις άδικες δόσεις για να γλιτώσει το σπίτι και την επιχείρησή του, το ΓΕΣΥ, και ότι άλλο του επιβάλλεται ως έξοδα. Υπάρχει πλάνο εξόδου τελικά ή θα παραμένουμε στην αβεβαιότητα και θα ζούμε με το φόβο της φτώχειας και της ανεργίας; Βέβαια για να είμαστε εντελώς δίκαιοι δεν περιμέναμε κάτι περισσότερο ως απλοί πολίτες από μια δεξιά φιλελεύθερη κυβέρνηση. Ένα μόνο εύχομαι μέσα από τη ψυχή μου. Ελπίζω όλο αυτό το κακό να φύγει σύντομα και να επιστρέψουμε πίσω στις ζωές που μας καταδικάσατε να ζούμε, μέχρι τη μέρα που θα δούμε καλύτερες μέρες. Γιατί ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ καλύτερες μέρες.
Οι στιγμές όντως είναι κρίσιμες. Ναι χρειάζεται σοβαρότητα και ενότητα. Να μιλήσουν οι ειδικοί. Να βρουν λύσεις. Να προτείνουν μέτρα ανθρώπινα. Έστω και την υστάτη: Δέστε πως διορθώνονται όλες αυτές οι κακές καταστάσεις. Πάρτε μέτρα προστασίας των ανθρώπων της πρώτης γραμμής. Ενισχύστε όσο μπορείτε την άμυνα μας, σε προσωπικό, εξοπλισμό, αναλώσιμα υλικά, φάρμακα και υποδομές. Πάρτε άμεσα μέτρα για να ενισχύσετε την πραγματική οικονομία. Έμπρακτα. Όχι με θεωρίες και ευχολόγια. Ενισχύστε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τον απλό εργαζόμενο, τον οικογενειάρχη. Το μέλλον μας είναι αβέβαιο και μας οδηγείτε κατευθείαν στον γκρεμό. Ο κόσμος της Πάφου ειδικά είναι γονατισμένος. Ενισχύστε τα νοικοκυριά και τον απλό πολίτη. Ο κόσμος ήδη έδωσε όσα μπορούσε και είναι πνιγμένος στα δάνεια και παλεύει να επιβιώσει μέχρι το τέλος του κάθε μήνα. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί ο κόσμος να ανταπεξέλθει με τα εξευτελιστικά επιδόματα πείνας. Χρέος σας κύριοι, είναι να σταθούμε στα πόδια μας αμέσως μετά και να μην μας καταντήσετε πάλι γραμμές έξω από τις τράπεζες και τα κοινωνικά παντοπωλεία. Και δεν χωρούν δικαιολογίες. Χρέος σας κύριοι, είναι ο απλός πολίτης και η Πατρίδα μας να βγουν νικητές σε όλα τα επίπεδα.
Δεν χωρούν εγωισμοί και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μένουμε προσκολλημένοι σε ιδεολογικές αγκυλώσεις και φαντάσματα του παρελθόντος. Η σωστή πορεία είναι να στραφούμε προς τον άνθρωπο. Να αγαπήσουμε και να φροντίσουμε ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί για την κοινωνία μας. Να δημιουργήσουμε και να πορευτούμε με ένα άλλο μοντέλο.
Θέλουμε ένα κοινωνικό κράτος, όπου όλοι οι άνθρωποι θα ευημερούν. Θα είναι ίσοι, με ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες. Θέλουμε ένα κράτος που να μας προστατεύει, που να φροντίζει για την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Να ζούμε σε μια ελεύθερη Κύπρο όπου ο ιδιωτικός τομέας θα μπορεί να μεγαλουργεί, να ακμάζει, να προοδεύει και να καινοτομεί σε όλους τους τομείς προσφέροντας διαρκώς θέσεις εργασίας και ευημερία για όλους τους πολίτες. Σε μια αναπτυσσόμενη Κύπρο όπου όλοι οι πολίτες θα απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά και τις δημόσιες υπηρεσίες με τους καλύτερους όρους και την καλύτερη εξυπηρέτηση. Ένα κράτος δίπλα στον απλό πολίτη, δίπλα στον άνθρωπο. Σε μια κοινωνία που οι νέοι θα μπορούν να ονειρεύονται. Χρειάζεται άμεσα αλλαγής νοοτροπίας, σκέψης και τρόπου ζωής. Αυτή η πανδημία πρέπει να μας ενώσει, να μας διδάξει και να μας δυναμώσει για να αλλάξουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Να αλλάξουμε όλοι μαζί τα κακώς κείμενα της πορείας της κοινωνίας μας. Και να ξαναγίνουμε ΆΝΘΡΩΠΟΙ.
Σε όλους τους συμπολίτες μας απευθύνω ισχυρή έκκληση για συνέχιση του Αγώνα. Κάντε ακόμα λίγη υπομονή. ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ! Με Πίστη, Θέληση, Υπομονή, Αυτοσυγκράτηση, Αγάπη, Αλληλοσεβασμό και Αισιοδοξία. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.Είμαστε αισιόδοξοι και συνεχίζουμε τον αγώνα μας.Δύναμη μας οι οικογένειες και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.Δύναμη μας οι χιλιάδες ΗΡΩΕΣ εργαζόμενοι συμπατριώτες μας που βρίσκονται διαρκώς στην πρώτη γραμμή, ανεξάρτητα από τον όποιο τίτλο εργασίας και το ποιό πόστο υπηρετούν.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.
Θα είμαστε οι ΝΙΚΗΤΕΣ σε αυτή την ΜΑΧΗ!
Άλλωστε…
«Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει» PabloNeruda
