‘Ο Σαίξπηρ εν καιρό καραντίνας λόγω της πανούκλας έγραψε τον Βασιλιά Λήρ, ένα απο τα πιο σπουδαία έργα του κόσμου’’.
Ως δημιουργός και εκπαιδευτικός της τέχνης του θεάτρου αυτά τα λόγια είναι η ουσία του μαθήματος που όλοι παίρνουμε εν καιρό Καραντίνας. Η Δημιουργικότητα είναι πάντα μέρος του μεγαλύτερου μαθήματος… της ίδιας της ζωής! Είναι ο χρόνος που κάποιοι μπορεί να μην αφιέρωσαν στον εαυτό τους ποτέ για να κάνουν κάτι γι’ αυτούς, να φτιάξουν με τα ίδια τους τα χέρια πράγματα ή ακόμη και να μπουν στον κόσμο της μαγειρικής. Είναι οι στιγμές που δεν είχαμε χρόνο να απολαύσουμε τόσο για εμάς όσο και κάποιοι για τα παιδιά τους στο σπίτι. Βλέπετε τα τηλέφωνα, τα τάμπλετ ήταν πάντα εκεί αλλά ο χειρισμός ήταν το λάθος. Η τεχνολογία ήταν η νταντά των παιδιών… Τώρα όμως τα παιδιά έμαθαν πως μέσω της τεχνολογίας μπορούν να μάθουν πως να κατασκευάζουν διάφορες δημιουργίες με τη βοήθεια της μαμάς ή του μπαμπά, έμαθαν πως να φτιάχνουν γλυκές και όμορφες λιχουδιές στη κουζίνα βλέποντας την εκτέλεση σε βίντεο. Έμαθαν να κάνουν τα μαθήματα τους και να τα στέλνουν στους δασκάλους από τον υπολογιστή τους. Έμαθαν επίσης ότι μέσω διάφορων εφαρμογών μπορούν ακόμα να συνεχίσουν την εκπαίδευση τους ή ακόμη να παρακολουθούν μαθήματα πιάνου, κιθάρας, χορού και αγγλικών. Είναι η ευκαιρία να αγαπήσουν τις τέχνες αλλά και να αγκαλιάσουν τα συναισθήματα τους όποια και αν είναι αυτά. Είναι και η δική σας ευκαιρία να ακούσετε τα παιδιά σας πως νιώθουν ή ίσως να τους προτείνετε να γράψουν για τα συναισθήματα τους ένα ποίημα ή ένα μικρό κειμενάκι… και που ξέρετε, μπορεί να ανακαλύψουμε τον «δικό μας» συγγραφέα.
Εμείς οι μεγάλοι μάθαμε πως το περπάτημα στη γειτονιά δεν ήταν και τόσο κακό και ότι μια βόλτα στη φύση ήταν κάποτε πολύ σπουδαίο όμως το θεωρούσαμε δεδομένο. Ο χρόνος στο σπίτι τελικά μας δίδαξε το καλύτερο μάθημα… να μην θωράμε τίποτα δεδομένο… ακόμα και τον χρόνο που πρέπει να αφιερώνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό… τα λίγα λεπτά σιωπής και ηρεμίας με θετικές σκέψεις, την ώρα της προσωπικής άσκησης, τη θέα της φύσης, τον ήχο της θάλασσας, την ουσιαστική συνάντηση με φίλους για καφές χωρίς να κρατάμε τα κινητά τηλέφωνα σαν ρομπότ, οι συζητήσεις μεταξύ μας , ο χρόνος και οι στιγμές που ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να ζήσει με σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή του… γιατί η ζωή είναι μικρή αλλά με στιγμές που εμείς μπορούμε να δημιουργούμε και να μείνουν πάντα μέσα στη ψυχή μας. Ας πάρουμε τον χρόνο αυτό της καραντίνας και να τον δούμε θετικά… και όταν τελειώσει όλο αυτό να θυμόμαστε τι κρατήσαμε μέσα μας και τι σημειώσεις πήραμε από το μάθημα… του σπιτιού μας.
Υ.Σ. Τά καλύτερα έργα γράφτηκαν κάτω υπό δύσκολες συνθήκες στην Ιστορία… αλλά να θυμάστε πάντα έρχεται η «ΚΑΘΑΡΣΙΣ».
ΣΤΕΦΑΝΗ ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΥ
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ
