“Γι’αυτούς που πολύ απλά αναπαύονται στον καναπέ τους και σχολιάζουν καταστάσεις χωρίς να μπαίνουν καν στον κόπο να συλλογιστούν τους λόγους για τους οποίους εμείς φωνάζουμε εδώ και χρόνια.(Δρόμος Πόλης-Πάφου και γενικά η ανάπτυξη της περιοχής μας).

Εσύ ‘φίλε’ , δήθεν οικολόγε-πτηνολόγε και ότι δήποτε άλλο θες να αποκαλείσαι, που αμφιβάλλω εάν έστω και μια φορά βρέθηκες στις δενδροφυτεύσεις/καθαρισμούς παράλιων κλπ που έγιναν για το καλό της περιοχής μας, αφού ‘φωνάζεις’ και γράφεις και σχολιάζεις πίσω από μια οθόνη, να μην γίνει κανένα έργο ανάπτυξης και κυρίως ο δρόμος Πόλης- Πάφου, έλα αν τολμάς.

Έλα αν τολμάς,να τα πεις στις οικογένειες που ακόμα θρηνούν τα άτομα που έχασαν, γιατί ίσως δεν πρόλαβε το ασθενοφόρο να φτάσει εγκαίρως στο νοσοκομείο Πάφου. Τις οικογένειες που έχασαν άτομα, στον υφιστάμενο,(ο θεός να τον κάνει) δρόμο, Πόλης-Πάφου.

Έλα αν τολμάς , να τα πεις στους κατοίκους των διαφόρων χωριών μας, που πολύ απλά για να καταφέρουν να ταΐσουν τις οικογένειες και τα παιδιά τους, πρέπει να ξυπνάνε από τα ξημερώματα για να φτάσουν εγκαίρως στις δουλειές τους- γιατί αλλιώς θα βρούνε μια σειρά από διαφορά οχήματα βαρέως τύπου- που και αυτοί τη δουλειά τους κάνουν-να σημειωθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται περισσότερο από όλους μας σε αυτούς τους ‘δρόμους’, και τέλος πάντων κάνουν μια διαδρομή μιας ώρας η οποία θα μπορούσε πολύ εύκολα να γινόταν σε 25 λεπτά.

Ελα αν τολμάς, να τα πεις, αν όχι σε εμένα, στην αδελφή μου, που για να εκπροσωπήσει την Κύπρο σε μεγάλες οργανώσεις αγώνων στίβου στο εξωτερικό,για να πετύχει μια θέση και ένα όριο,έπρεπε καθημερινά να ταλαιπωρείται τόσες ώρες μέσα στα λεωφορεία, κάνοντας αυτό το δρόμο, για να καταφέρει να προπονηθεί στο γήπεδο «Στέλιος Κυριακίδης» . Που έπρεπε να φεύγει απευθείας από το σχολείο χωρίς καν να έχει φάει κάτι της ‘προκοπής ‘για να προλάβει. Που για να περάσει ιατρική, έπρεπε να διαβάζει μέσα στο λεωφορείο ή ακόμα να μένει αρκετές ώρες χωρίς ύπνο λόγω του ότι έφτανε αργά στο σπίτι.

Έλα αν τολμάς, να τα πεις τη μητέρα μου, που για να βρισκόταν δίπλα στο πατέρα μου,ο οποίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Πάφου με σοβαρή ασθένεια, δεν μπορούσε να κάνει αυτό το δρόμο έστω για να έρθει σπίτι να ξεκουραστεί ή έστω να μας δει για λίγο.

Έλα αν τολμάς, να τα πεις σε όλους τους συμμαθητές μου, φίλους μου και νέους της περιοχής μας, που για να καταφέρουν να πάνε φροντιστήρια στην Πάφο,για να μάθουν κάτι παραπάνω, πρέπει να θυσιάσουν ολόκληρη τη μέρα τους!

Έλα αν τολμάς, να τα πεις σε όλους αυτούς που με βαριά καρδιά εγκαταλείπουν την περιοχή και το σπίτι τους, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν ούτε ευκαιρίες εργασίας ούτε ευκαιρίες ανέλιξης.
Έλα. Σε προκαλώ.

Λευκή Λαζάρου”