Η νόσος των Λεγεωναρίων ή αλλιώς “νόσος των κλιματιστικών” είναι οξεία νόσος του αναπνευστικού συστήματος που οφείλεται σε λοίμωξη από βακτήρια του γένους Λεγεωνέλλα.
Οι λεγεωνέλλες είναι υδρόβια βακτήρια αλλά μπορούν να βρεθούν και στο έδαφος. Όταν μολύνει τον άνθρωπο, το βακτήριο μπαίνει μέσα στα επιθυλιακά κύτταρα του πνεύμονα και αναπαράγεται μέσα σε αυτά. Εκδηλώνεται κυρίως ως πνευμονία και είναι δυνητικά θανατηφόρος περίπου σε 5%-30% των κρουσμάτων.
Ονομάστηκαν έτσι επειδή η πρώτη επιδημία έλαβε χώρα το 1974 σε ένα ξενοδοχείο στις ΗΠΑ, όπου συνεδρίαζε η Λεγεώνα της Αμερικής.
Πιθανές πηγές μόλυνσης:
Ψυκτικοί πύργοι, υγραντήρες, μεγάλα συστήματα κλιματισμού, δεξαμενές αποθήκευσης νερού, ιαματικά λουτρά, συντριβάνια, κολυμβητικές δεξαμενές.
Τρόπος μετάδοσης:
Με εισπνοή του βακτηριδίου, όταν νερό που είναι μολυσμένο διασκορπίζεται στον αέρα υπό μορφή σταγονιδίων. ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Συμπτώματα της Νόσου:
Εκδηλώνονται 2 με 10 μέρες μετά τη μόλυνση:
• Πονοκέφαλος
• Μυικός πόνος
• Ρίγη
• Πυρετός
Mέχρι την 2η ή 3η μέρα, ο ασθενής θα αναπτύξει και άλλα συμπτώματα όπως:
• Bήχας (μπορεί να έχει και βλέννα, κάποιες φορές και αίμα)
• Πόνος στο στήθος
• Ναυτία, εμετός, διάρροια
• Σύγχυση ή άλλες ψυχικές αλλαγές
Τρόποι προστασίας:
Να γίνεται σωστή συντήρηση των κλιματιστικών με καθαρισμό των φίλτρων σε τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης πρέπει να αερίζονται συχνά οι χώροι. Συστηματική λήψη κατάλληλων μέτρων για τη σωστή λειτουργία των υδραυλικών και κλιματιστικών εγκαταστάσεων.
Η συνήθης θεραπεία περιλαμβάνει την ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία επιταχύνει την ανάρρωση και αποτρέπει σοβαρές επιπτώσεις από τη νόσο των Λεγεωναρίων.
