Ακούμε το τελευταίο διάστημα, κυρίως μετά από κάθε δυστύχημα, κλοπή, έγκλημα, μεγάλη ή μικρή παρανομία, την επίκληση στους νόμους, οι οποίοι είτε είναι επιεικείς και άρα δε λειτουργούν αποτρεπτικά, είτε είναι πολύ αυστηροί και άρα δεν επιτελούν το σκοπό τους.

Όλοι, αξιώνουν νέες νομοθεσίες, επικαλούνται το δυσβάστακτο… νόμο, και γενικά κοιτάμε τα προβλήματα επιφανειακά, κρυβόμενοι πίσω από τις νομοθεσίες. Το πρόβλημα μας σας κοινωνία, σαν κράτος έγκειται στην έλλειψη κουλτούρας. Χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς.

Μεγαλώνουμε, συμπεριφερόμαστε και ενεργούμε σε ένα κλίμα εγωκεντρισμού.

• Ο τρόπο που συμπεριφερόμαστε, που ψωνίζουμε, που γράφουμε, που επικοινωνούμε, που διαβάζουμε, έχει να κάνει με την διαπαιδαγώγηση μας, μέσα σε μια ατμόσφαιρα που επιτρέπει το καθετί, νοουμένου λίγο ή πολύ θα καλυφθεί από τον άγραφο νόμο, της ανοχής και της ατιμωρησίας.

Η κοινωνία μας είναι γεμάτη με προβλήματα.

Η κουλτούρα μας εάν καλλιεργηθεί τότε μπορούμε να ελπίζουμε. Αποτελεί την ασπίδα και το δόρυ, στην προσπάθεια διαφύλαξης της κοινωνίας μας. Θα μπορούμε, πλέον, να λύσουμε τα προβλήματα μας, ουσιαστικά, και όχι ομφαλοσκοπικά. Και τότε, μόνο τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε.

Χωρίς, βέβαια, να καταφεύγουμε προβάλλοντας σε κάθε μας βήμα, τους νόμους και τα νομοθετήματα.

Γιατί κοινωνία που επιδιώκει να τοποθετεί τα πάντα στο εύρος της αυστηρότητας, ψάχνοντας το άλλοθι στους νόμους δεν έχει μέλλον.

Ναι στην εφαρμογή των νόμων, αλλά και με την αλλαγή νοοτροπίας θα καταφέρουμε αρκετά.

Για να μπορούμε, βέβαια, να ελπίζουμε!!