Η απάντηση του Τμήματος Δασών για την επέμβαση στα κρατικά δάση «Γιαλιά» και «Μαυραλής».
Η απομάκρυνση της ακακίας από τα κρατικά δάση «Γιαλιά» και «Μαυραλής» ήταν υποχρεωτική προκειμένου να προστατευθούν η αμμοθινική βλάστηση και άλλα είδη, αναφέρει το Τμήμα Δασών, σημειώνοντας παράλληλα πως για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν εναλλακτικοί και εξ΄ ίσου αποτελεσματικοί τρόποι επίτευξης της μορφής προστασίας που προσέφερε η ακακία, ενώ εκφράζει βεβαιότητα για την ορθότητα των χειρισμών του.
Σε ανακοίνωση του Τμήματος Δασών για το ζήτημα, αναφέρεται ότι η Acacia saligna (ακακία) θεωρείται ένα από τα πιο επιθετικά εισβλητικά είδη στους φυσικούς οικότοπους της Κύπρου, κάτι το οποίο αναγνωρίζεται, μεταξύ άλλων, σε Ευρωπαϊκές Εκθέσεις, τα τυποποιημένα δελτία καταγραφής δεδομένων (Standard Data Forms) της ΕΕ για αρκετές περιοχές του δικτύου Natura 2000 στην Κύπρο, καθώς μέσα από δράσεις που χρηματοδοτεί η ίδια η ΕΕ για την απομάκρυνσή του είδους και την αποκατάσταση φυσικών οικοτόπων. «Θεωρείται ως μια σοβαρή απειλή για φυσικούς οικότοπους καθώς και ενδημικά, σπάνια και απειλούμενα είδη» σημειώνεται.
Σύμφωνα με το Τμήμα Δασών, η ακακία εγκαταστάθηκε στα συγκεκριμένα κρατικά δάση «Γιαλιά» και «Μαυραλής» προ 40ετίας περίπου για σταθεροποίηση των αμμοθινών, η οποία με τα δεδομένα εκείνης της εποχής κρίθηκε ορθή και επιβεβλημένη εξ’ ου και η εκτεταμένη χρήση αυτής της πρακτικής και σε άλλες περιοχές, ενώ, προστίθεται, σε καμιά περίπτωση δεν ήταν για προστασία της θαλάσσιας χελώνας.
Ακολούθησε, σημειώνεται, η ένταξη και των δύο αυτών κρατικών δασών και στην περιοχή του δικτύου Natura 2000 «Πόλις- Γιαλιά» και με αυτά πλέον τα δεδομένα κατά την ετοιμασία του Τυποποιημένου Εντύπου Δεδομένων (SDF) για τον χαρακτηρισμό και την ένταξη της περιοχής στο δίκτυο Natura 2000 η ακακία καταγράφηκε ως «απειλή» για τα αντικείμενα προστασίας της περιοχής που αφορούν τον αμμοθινικό τύπο βλάστησης αλλά και για συγκεκριμένα είδη και πρώτιστα για το είδος Maresia (=Malcolmia) nana var. Glabra το οποίο περιορίζεται μόνο στην συγκεκριμένη περιοχή.
Για αυτούς ακριβώς τους λόγους, συνεχίζει η ανακοίνωση, έχει περιληφθεί στο Διαχειριστικό Σχέδιο της εν λόγω περιοχής «Πόλις- Γιαλιά» συγκεκριμένη δράση για την απομάκρυνση της ακακίας. Η υλοποίηση της άρχισε από το Σεπτέμβριο του 2017 μετά και από ενημέρωση της Επιστημονικής Επιτροπής στα πλαίσια του Έργου CARE-MEDIFLORA (Δράσεις Διατήρησης Απειλούμενων Φυτικών Ειδών των Νησιών της Μεσογείου: κοινές δράσεις για εκτός τόπου και εντός τόπου διατήρηση).
Επίσης αξιολογήθηκε, εγκρίθηκε και συγχρηματοδοτείται, όπως αναφέρεται, από την ΕΕ, το πρόγραμμα LIFE με τίτλο ‘Coastal dune habitats, sublittoral sandbanks, marIne reefs: conservation, protection, and threats mitigation’ (CALLIOPE) που προβλέπει δράσεις απομάκρυνσης της ακακίας στη συγκεκριμένη περιοχή.
Καταληκτικά, σημειώνεται ότι «η απομάκρυνση της ακακίας επιβαλλόταν και ήταν δεδομένη. Το ότι η ακακία προσέφερε μια μορφής προστασίας προς το άλλο αντικείμενο προστασίας της περιοχής τη θαλάσσια χελώνα είναι ένα στοιχείο το οποίο έχει ληφθεί υπόψη και είναι στους σχεδιασμούς μας» επισημαίνεται.
Αναφέρεται παράλληλα ότι η απομάκρυνση της ακακίας έγινε εκτός αναπαραγωγικής περιόδου και δεν υπάρχει θέμα οποιασδήποτε άμεσης επίπτωσης.
Στο δε σχεδιασμό για αποκατάσταση της αμμοθινικής βλάστησης θα εγκατασταθεί, προστίθεται, και παρόδια φυτεία, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν, με θετικά αποτελέσματα, για προστασία από την φωτορύπανση και την πρόσβαση μηχανοκίνητων οχημάτων προς της παραλία.
Επίσης ως άμεσο μέτρο, συμπληρώνει το Τμήμα Δασών, θα γίνει περίφραξη με προστατευτικό δίκτυ αδιαπέραστο από φως, όπως έγινε στο παρελθόν με θετικά αποτελέσματα, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι υπάρχουν και μπορούν να εξετασθούν και άλλα μέτρα.
Είμαστε βέβαιοι, τονίζει το Τμήμα Δασών, «για την ορθότητα των χειρισμών μας αφού για την προστασία της αμμοθινικής βλάστησης και των συγκεκριμένων ειδών ήταν υποχρεωτική η απομάκρυνση της ακακίας, ενώ για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν εναλλακτικοί και εξ΄ ίσου αποτελεσματικοί τρόποι επίτευξης της μορφής προστασίας που προσέφερε η ακακία».