Στη βορειοανατολική περιοχή της Πάφου, μεταξύ των χωριών Ευρέτου και Σαραμά, βρίσκουμε τα απομεινάρια ενός εγκαταλελειμμένου αμιγώς Ελληνικού οικισμού, του Σκάρφου.

Οι τελευταίοι κάτοικοι του χωριού φαίνεται να το εγκατέλειψαν γύρω στο 1931. Ο οικισμός βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων του χωριού Σίμου. Πολύ κοντά στον οικισμό βρίσκεται και το ομώνυμο γεφύρι, το γεφύρι του Σκαρφού. Πρόκειται για πετρόκτιστο γεφύρι, μονόκλιτο, με άνοιγμα τόξου στα 8,50 μέτρα και πλάτος οδοστρώματος 2,75μέτρα.

Η δε ηλικία του ανάγεται γύρω στο 1618, σύμφωνα με μια χαραγμένη επιγραφή πάνω στο γεφύρι. Το γεφύρι διαρρέει (όχι ακριβώς) ο ποταμός του Σταυρού της Ψώκας, ο οποίος καταλήγει λίγο πιο κάτω, στο φράγμα της Ευρέτου. Με την πάροδο του χρόνου, ο ροή του ποταμού έχει εκτραπεί κατά μερικά μέτρα με αποτέλεσμα ο ποταμός να μην περνά πλέον κάτω από το τόξο του γεφυριού.

Το γεφύρι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της παραδοσιακής μας κληρονομιάς. Αν και σήμερα βρίσκεται αφημένο στα στοιχεία της φύσης, ασυντήρητο και παραγκωνισμένο, παλιά αποτελούσε μέρος της καθημερινότητας των ανθρώπων και ένα βασικό σημείο του οδικού μας δικτύου. Δυστυχώς, παρά την ανεκτίμητη του αξία, δεν έχει τύχει της δέουσας προσοχής και συντήρησης.

Παρ’ όλα αυτά, το σκηνικό που συνθέτει ο χώρος του γεφυριού, σε συνδυασμό με το ποτάμι, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, για όσους νοσταλγούν τα παλιά καλά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι κυκλοφορούσαν με τα γαϊδουράκια, χωρίς το άγχος τις καθημερινότητας. Τη μεγάλη του πολιτισμική αξία αναδεικνύει και το γεγονός ότι το γεφύρι του Σκαρφού χρησιμοποιείται σαν το λογότυπο της κοινότητας της Σίμου.

Αυτοί που προτίθενται να επισκεφτούν το γεφύρι, καθ’ οδόν από την Πόλη Χρυσοχούς, ανηφορίζοντας προς το χωριό Σίμου, περνώντας το χωριό Γιόλου και τον υδατοφράκτη της Ευρέτου, υπάρχει αριστερή στροφή η οποία οδηγεί προς το γεφύρι. Ο δρόμος είναι αρκετά καλός ενώ κατά μήκος του δρόμου περνά ο ποταμός του Σταυρού της Ψώκας που καταλήγει όπως προείπαμε στο φράγμα.