“Πρέπει να γίνουν σημαντικές θεσμικές αλλαγές αν θέλουμε να προλάβουμε και την δεύτερη γενιά.”
Σε συνέντευξη του ο συμπολίτης μας Μάριος Νεοφύτου , εκφράζει τους προβληματισμούς του για τα όσα τεκταίνονται στον τόπο μας , σε πολιτικό , κοινωνικό και όχι μόνο επίπεδο. Επιβάλλεται, είπε ,μια νέα «θεσμική Αρχιτεκτονική» διάκριση εξουσιών για καταπολέμηση της διαφθοράς και περισσότερη Διαφάνεια και Δικαιοσύνη. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού τους νέους μας, τονίζει , για να συνεχίσει να έχει μέλλον η Πατρίδα μας.
Είστε ένας νέος άνθρωπος με έντονες πολιτικές απόψεις. Πώς βλέπεται με τα δικά σας μάτια σαν ένας ελεύθερα σκεπτόμενος νέος, τα πράγματα στην Κυπριακή πολιτική σκηνή;
Θα πρέπει να είμαστε εντελώς ειλικρινής στις πολιτικές μας προσεγγίσεις. Άλλωστε και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής το παραδέχονται. Χρεοκοπήσαμε! Χρεοκοπήσαμε πολιτικά, οικονομικά, θεσμικά, αξιακά και κοινωνικά. Θεωρώ ότι σ’ αυτή την γενική χρεοκοπία έχουμε ευθύνη όλοι μας. Και όταν λέω όλοι εννοώ οργανωμένοι φορείς – κόμματα – πολιτεία – κράτος και λαός. Έχουμε εξοστρακίσει σαν κοινωνία και δεν υπάρχει πλέον κάτι το οποίο να μας σταματά σε αυτή την μεγάλη κατηφόρα. Ο απλός άνθρωπος έχασε την εμπιστοσύνη του στο σύστημα. Δεν εμπιστεύεται πλέον κανέναν και τίποτα. Μην ξεχνάτε ότι σ’ αυτή την σύντομη διαδρομή, σαν Κύπρος δυστυχώς τα ζήσαμε όλα. Πραξικόπημα – Εισβολή – Κατοχή – Χρηματιστήριο – φούσκα της αγοράς Ακινήτων – Τραπεζική Κρίση – Κουρέματα – Διαφθορά και χίλια δυο άλλα πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα που επισυνέβησαν τα τελευταία 45 χρόνια. Είναι λογικό όλα αυτά να κλόνισαν την εμπιστοσύνη στους πολιτικούς και στο σύστημα.
Είναι όντως τόσο άσχημα τα πράγματα; Είστε τόσο απαισιόδοξος;
Κοιτάξτε, σίγουρα σαν Κύπρος έχουμε αρκετά πλεονεκτήματα. Δεν θέλω να στείλω μέσα από αυτή την συνέντευξη ένα απαισιόδοξο μήνυμα. Όμως, αποτελεί γεγονός ότι σίγουρα διανύουμε μια πολύ κακή περίοδο. Κατά την άποψη μου, βρισκόμαστε σε καθεστώς Χρεοδουλοπαροικίας. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την μεγαλύτερη και χειρότερη απειλή από τότε που μπορώ να θυμηθώ. Αυτό που συνέβηκε το 2013, δηλαδή την κατακόρυφη και αμετάκλητη πτώχευση του Τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο και κατ’ επέκταση την κατάρρευση και του Κυπριακού Κράτους, περάσαμε σε μια τετραπλή – ελεγχόμενη πτώχευση. Χρεοκοπημένες τράπεζες – χρεοκοπημένο κράτος – πτωχευμένα νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν τις επιχειρήσεις τους – μη βιώσιμες επιχειρήσεις. Ζούμε σε ένα ιδιότυπο καθεστώς, το οποίο δεν έχει ξαναγίνει στον Καπιταλισμό. Αυτό το καθεστώς παράγει και αναπαράγει κρίσεις. Πριν από 5 χρόνια, αναγκαστήκαμε να κλείσουμε μία από τις δύο μεγαλύτερες Τράπεζες της Κύπρου, διότι το Τραπεζικό μας σύστημα είχε τέτοια υπερτροφική έκθεση που ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη και από το ίδιο το ΑΕΠ της Χώρας. Σήμερα, αναγκαστήκαμε να κλείσουμε τον Συνεργατισμό. Την μεγαλύτερη ίσως κατάκτηση της Κυπριακής κοινωνίας. Ελπίζω τα επόμενα 5 χρόνια να μην χρειαστεί να κλείσουμε ένα άλλο Πιστωτικό Ίδρυμα, διότι οι κοινωνικές συνέπειες θα είναι σίγουρα βαρύτατες και ανεξέλεγκτες.
Ποιο πιστεύετε είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα εκτός από αυτό των ΜΕΔ;
Είμαι εξ εκείνων που πιστεύουν ότι οι νέοι άνθρωποι αποτελούν το χρυσό απόθεμα για μια κοινωνία και ένα Κράτος. Δυστυχώς αυτή η «Χρεοδουλοπαροικία» έχει οδηγήσει τη χώρα στην ερήμωση και στην σταδιακή κατάρρευση. Οι νέοι μας είτε μαθαίνουν να ζουν με €600 τον μήνα είτε στην μεγάλη τους πλειοψηφία επιλέγουν να αποδράσουν. Χιλιάδες νέοι με εξαιρετικές σπουδές και περγαμηνές, το έχουν πράξει ήδη. Αυτό και αν αποτελεί πλήγμα για την μελλοντική πορεία ενός κράτους. Αυτά τα προβλήματα δεν μπορούν να φτιαχτούν με θεραπείες τσιρότου. Πρέπει να γίνουν σημαντικές θεσμικές αλλαγές αν θέλουμε να προλάβουμε και την δεύτερη γενιά – εντός μια δεκαετίας, που ετοιμάζεται να μεταναστεύσει.
Πώς νομίζετε ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα και να ξεφύγουμε από αυτή την «Χρεοδουλοπαροικία» όπως την ονομάζετε;
Η Χώρα θα πρέπει να κτιστεί από την αρχή με μια νέα «θεσμική Αρχιτεκτονική» διάκριση εξουσιών για καταπολέμηση της διαφθοράς και περισσότερη Διαφάνεια και Δικαιοσύνη.
Θα πρέπει να μιλάμε την γλώσσα της αλήθειας. Για να αλλάξουν τα πράγματα θα πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα πρέπει να υπάρξει Ριζοσπαστικός Δημοκρατικός Ευρωπαισμός στην πράξη. Μέχρι σήμερα η Ευρώπη έδειξε ότι δεν έχει ούτε το όραμα ούτε τους μηχανισμούς για να στηρίξει τέτοιες προσπάθειες. Μάλλον κινείται προς την λανθασμένη κατεύθυνση, παραμερίζοντας το κεφάλαιο που ονομάζεται «Άνθρωπος».
Σε Κυπριακό επίπεδο θα πρέπει να γίνουν πολλά. Για να μην είμαστε μηδενιστές, πιστεύω ότι η Κυπριακή Βουλή και η Πολιτεία στο σύνολο της, ξεκίνησε να δείχνει ότι έχει κάποια αντανακλαστικά. Κατά την γνώμη μου θα πρέπει να παρθούν κάποια επιπρόσθετα μέτρα ειδικά για να αμβλύνουν τα προβλήματα των νέων. Σίγουρα θα πρέπει γίνει μείωση όλων των φορολογικών συντελεστών που επηρεάζουν τους νέους ανθρώπους κάτω των 35 χρόνων. Θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας. Το Ε.Ε.Ε δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε αποτελεσματικό μέτρο. Θα πρέπει να υπάρξει Σεβασμός στη Μισθωτή Εργασία μέσα από νομοθετήματα και κατάργηση της πρακτικής εργαζόμενοι να εργάζονται στη βάση μερικής απασχόλησης για πενταροδεκάρες. Παράλληλα Σεβασμός στην δημιουργική επιχειρηματικότητα και ιδίως στα startups των νέων με απαλλαγή από ασφαλιστικές αποδοχές για τουλάχιστον 3 χρόνια. Και τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, θα πρέπει να διαφυλαχθούν οι εναπομείναντες Κρατικές ή Ημικρατικές Επιχειρήσεις, να εκσυγχρονιστούν για διασφαλίσουν ροή εσόδων στο Κράτος τα επόμενα χρόνια.
