Καμία προστασία στο αρχαιότερο πηγάδι που χρονολογείται πέραν των 10.500 χρόνων στη Κισσόνεργα.
Καμία ενέργεια από πλευράς Τμήματος Αρχαιοτήτων καταγγέλλουν οι κάτοικοι, οι οποίοι κάνουν λόγο για «εγκληματική» αδιαφορία…
Oι χωματουργικές εργασίες σε ιδιωτικά τεμάχια στη Κισσόνεργα μέσα στα οποία βρίσκεται το ένα από τα έξι πηγάδια νεολιθικής ( εποχής) που ανακαλύφθηκαν από αρχαιολόγους του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, προκάλεσαν την οργή κατοίκων της περιοχής αφού όπως κατήγγειλαν στο taxidromos24.com το νεολιθικό πηγάδι έκλεισε και καλύφθηκε από πέτρες στη διάρκεια των εργασιών.
Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο πηγάδι ανήκει στη νεολιθική εποχή και είναι ηλικίας 9.000 με 10.500 χρόνων και τοποθετείται ανάμεσα στα πρωϊμότερα γνωστά πηγάδια νερού στο κόσμο, οδήγησε ομάδα κατοίκων της περιοχής να προβεί σε καταγγελίες τόσο στο Τμήμα Αρχαιοτήτων όσο και στις κοινοτικές αρχές. Σύμφωνα με τους κατοίκους, παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες τους κανένας μέχρι στιγμής δεν επέδειξε το απαιτούμενο ενδιαφέρον ίσως για λόγους που γνωρίζουν μόνο αυτοί…
Ανάπτυξη με προστασία …
Το γεγονός ότι το αρχαίο πηγάδι βρίσκεται σε ιδιωτική γη δεν το αμφισβητεί κανένας, αναφέρουν οι κάτοικοι και δεν απαγορεύει κανένας οποιαδήποτε ανάπτυξη. Θα μπορούσαν όμως οι αρμόδιες υπηρεσίες να το προστατέψουν και όχι να επιτρέψουν το κλείσιμο του.
Ιδιαίτερα διαφωτιστική για την μεγάλη ανακάλυψη των νεολιθικών πηγαδιών στη Κισσόνεργα ήταν ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων το 2009 την οποία παρουσιάζει το taxidromos24.com.
«Το Τμήμα Αρχαιοτήτων και το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, κατά την περίοδο μεταξύ 7 Μαΐου και 4 Ιουνίου 2009, προχώρησαν στη διερεύνηση ενός καταχωμένου φρέατος, το οποίο αποκαλύφθηκε από μηχανικό εκσκαφέα κατά τη διάρκεια κατασκευαστικών εργασιών. Το φρεάτιο αποκαλύφθηκε σε τεμάχιο δίπλα από τον κύριο παραλιακό δρόμο της Κισσόνεργας, στην Επαρχία Πάφου. Το φρεάτιο, ήταν κυλινδρικής διατομής, 75 εκατοστά σε διάμετρο και διατηρείτο σε βάθος 5 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους από χαβάρα. Στην ανατολική και δυτική πλευρά του φρέατος είχαν λαξευθεί αρκετές μικρές κοιλότητες, ούτως ώστε να παρέχουν στήριξη στα χέρια και πόδια των ανθρώπων που έσκαψαν αρχικά το πηγάδι, καθώς αναρριχούνταν μέσα και έξω από αυτό. Στη βάση του φρέατος υπήρχαν αρκετά μικρά φυσικά αυλάκια εντός του φυσικού εδάφους, μέσω των οποίων διοχετευόταν το νερό, επιβεβαιώνοντας ότι το φρεάτιο ήταν πηγάδι άντλησης νερού. Το νερό, ενδεχομένως θα αφαιρείτο με τη χρήση κάποιου κάδου, πιθανόν κατασκευασμένου από δέρμα, δεμένου με σχοινί.
Όταν εγκαταλείφθηκε η χρήση του πηγαδιού, ως πηγής νερού, αυτό επιχώθηκε. Κατά τη διάρκεια της κατάχωσης του, διάφορα αντικείμενα είτε έπεσαν εντός του πηγαδιού είτε ρίχθηκαν επίτηδες είτε τοποθετήθηκαν εκεί από τους ανθρώπους. Ανάμεσα σε αυτά τα αντικείμενα περιλαμβάνονται ζωικά οστά (αιγοπροβάτων, χοίρου και ελαφιού), επεξεργασμένος πυριτόλιθος, μερικές λίθινες χάντρες και περίαπτα, και θραύσματα σπασμένων λίθινων αγγείων τυπικών της Πρώιμης (Ακεραμεικής) Νεολιθικής περιόδου στην Κύπρο, προτού διαδοθεί η χρήση της κεραμεικής. Στο μέσο περίπου του φρέατος βρέθηκε σε κακή κατάσταση ο σκελετός μιας νεαρής γυναίκας, που δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μάθουμε κάτω από ποιες συνθήκες βρέθηκε εκεί.
Στη βάση περίπου του πηγαδιού, βρέθηκαν ένα άθικτο μικρό κύπελλο τραχείας κατασκευής και μια λεκάνη πολύ καλύτερης ποιότητας κατασκευής, η οποία προφανώς είχε σπάσει όταν έπεσε ή όταν ρίχθηκε μέσα στο πηγάδι. Και τα δύο αγγεία ήταν κατασκευασμένα από ασβεστόλιθο, και πιθανόν χρησιμοποιούνταν γύρω από το στόμιο του πηγαδιού. Αυτά και άλλα ευρήματα που ήρθαν στο φώς, χρονολογούν το πηγάδι στην ίδια περίπου χρονική περίοδο με άλλα έξι πηγάδια τα οποία ανασκαφήκαν παλιότερα στην περιοχή, από την ομάδα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Η χρονολόγηση με άνθρακα 14, υποδεικνύει ότι αυτά τα πηγάδια είναι ηλικίας 9,000 με 10,500 χρόνων, γεγονός το οποίο τα τοποθετεί ανάμεσα στα πρωϊμότερα γνωστά πηγάδια νερού στον κόσμο».