Επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης 40 χρόνων Αρχιερατείας της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου, την Κυριακή, 25 Φεβρουαρίου 2018, τελέστηκε Πανορθόδοξο Συλλείτουργο προϊσταμένων των Μακαριωτάτων Πατριαρχών Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου και Αντιοχείας κ. Ιωάννου και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, συλλειτουργούντων Μελών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου και Εκπροσώπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.
Παράλληλα, με το συλλείτουργο των προκαθημένων Αλεξανδρείας, Θεόδωρου Β΄, Αντιοχείας, Ιωάννη, και του αρχιεπισκόπου Κύπρου, Χρυσοστόμου Β΄ εορτάστηκε χθες πανηγυρικά η Κυριακή της Ορθοδοξίας, δηλαδή η ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων.
Αξίζει να αναφερθεί ότι 40 χρόνια πριν, στις 25 Φεβρουαρίου 1978, εξελέγη μητροπολίτης Πάφου και την επομένη χειροτονήθηκε επίσκοπος. Στις 5η Νοεμβρίου 2006 εξελέγη αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου και ενθρονίστηκε στις 12 του ίδιου μήνα.
Στο συλλείτουργο τον Οικουμενικό Πατριάρχη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκπροσώπησε ο μητροπολίτης Βρυούλων, Παντελεήμων. Επίσης, συλλειτούργησαν ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας Ελλάδος, μητροπολίτης Μεσσηνίας, Χρυσόστομος, μητροπολίτες από όλες τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και μέλη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας Κύπρου.
Tον Θείο Λόγο κήρυξε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρυσόστομος, ο οποίος αναφέρθηκε στην Ευαγγελική περικοπή και στον διάλογο του Χριστού με τον Ναθαναήλ. Υπέδειξε ότι ο Χριστός αναγνώρισε στο πρόσωπο του «τον άνθρωπο που δεν χαρακτηρίζει η υστερόβουλη ιδιοτέλεια, το ψέμα, η υποκρισία, αλλά η αυθεντικότητα, η ειλικρίνεια, η αλήθεια, η ανιδιοτέλεια».
Η ορθοπραξία ως βιωτή και στάση ζωής όχι μόνο συνεπάγεται, αλλά και προϋποθέτει την αντίστοιχη Ορθοδοξία, σημείωσε ο κ. Χρυσόστομος και τόνισε: «Ορθοδοξία χωρίς ορθοπραξία είναι μια απλή ιδεολογία, ενώ ορθοπραξία δεν υπάρχει χωρίς Ορθοδοξία».
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας ανέφερε ότι όποιος ορθοφρονεί δεν μπορεί να μην πράττει ορθά, αφού «Ορθοδοξία, τόνισε, σημαίνει ζωή, δηλαδή ορθό τρόπο ζωής και στάσεως». Σήμερα, δυστυχώς, παρατήρησε ο κ. Χρυσόστομος στο κήρυγμα του, «κινούμεθα πολλές φορές σε μια διχαστική μονομέρεια ως προς την έμπρακτη έκφραση της Ορθοδοξίας μας, θεωρώντας ότι μπορούμε άλλα να ομολογούμε και άλλα να πράττουμε και τα έργα μας είναι έκφραση μίσους και κακίας». Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, υπέδειξε, είναι «μια πρόκληση για απομάκρυνση από αυτή την διπολικότητα στην πνευματική μας ζωή».
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην επέτειο των 40 χρόνων Αρχιερατείας του αρχιεπισκόπου Κύπρου, λέγοντας ότι «με εντιμότητα, ευθύτητα, ανιδιοτέλεια αυθεντικότητα και υπευθυνότητα διακονεί προς όφελος του λαού του Θεού».
Επίσης, είπε ότι ο κ. Χρυσόστομος «κατέστη ποιμένας, ο οποίος επιβεβαιώνει την ορθοδοξία του μέσα από την ορθοπραξία του». Συγχρόνως, σύμφωνα με τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου «κατέστη και διδάσκαλος, αφού, λόγω και έργω, δεν αφήνει το λαό να χάσει την ελπίδα του για ένα καλύτερο μέλλον».
Κλείνοντας το κήρυγμα του ο μητροπολίτης Μεσσηνίας ευχήθηκε στον αρχιεπίσκοπο Κύπρου ως «άλλος Μωυσής» να οδηγήσει το ποίμνιο του στο δρόμο της επιστροφής στην πατρώα γη, όπου θα βρει τις ρίζες του, τα ήθη και τις παραδόσεις του.
Πριν από την απόλυση της Θείας Λειτουργίας εξήλθαν από το Ιερό Βήμα ιερείς φέροντες εικόνες αγίων. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, κρατώντας μικρή εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό, ο Πατριάρχης Αντιοχείας και ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου μπροστά από την Ωραία Πύλη ανέγνωσαν το Συνοδικό της Ορθοδοξίας της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου: «Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξεν…». Οι άλλοι ιεράρχες, χωρίς τα άμφια τους, είχαν πάρει θέση στον σολέα του Ναού.
Οι χοροί των ιεροψαλτών έψαλαν το απολυτίκιο της εορτής της Ορθοδοξίας «Την άχραντον εικόνα σου…». Τέλος, οι προκαθήμενοι και όλο το εκκλησίασμα έψαλαν «Τις θεός μέγας ως ο Θεός ημών, συ εί ο Θεος ο ποιών θαυμάσια μόνος».
