Η μάνα του κάθε αγνοούμενου παιδιού, είναι το θέμα του νέου γλυπτού της καθηγήτριας – εικαστικού Πόπης Νικολάου, που μαζί με μια ομάδα μαθητών και μαθητριών του Γυμνασίου Αγίας Παρασκευής Γεροσκήπου, θα διεκδικήσουν συμμετοχή στο διαγωνισμό της γκαλερί Saatchi του Λονδίνου “Saatchi Gallery Art Prize for Schools”.
Η καθηγήτρια τέχνης, που το 2016 χάρισε στο Λύκειο Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού Saatchi, με το έργο “Μετανάστες” και το “Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη”, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και που κατάφερε να συμπεριλάβει το έργο “Ειρήνη”, της Εμπορικής Σχολής Μιτσή Λεμύθου στους 20 φιναλίστ του περσινού διαγωνισμού της Λονδρέζικης γκαλερί, μίλησε στο ΚΥΠΕ για το νέο εγχείρημα της.
Το άτιτλο μέχρι στιγμής έργο, υλοποιείται με αφορμή το θέμα του 7ου Παγκύπριου Διαγωνισμού Εικαστικών Τεχνών Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, “Ταξίδια – Διαδρομές, από την κυριολεξία στη μεταφορά” και όπως ανέφερε η Πόπη Νικολάου, στόχος του είναι να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τα αγνοούμενα – κακοποιημένα παιδιά, θύματα απαγωγής ή πολεμικών συρράξεων, μέσα από την αναζήτηση – ταξίδι – διαδρομή της μάνας.
Το έργο, που βρίσκεται στη διαδικασία ολοκλήρωσης του, αποτελείται από τη φυσικού μεγέθους φιγούρα μιας μάνας, η οποία είναι κατασκευασμένη από διχτυωτό μεταλλικό πλέγμα, τσιμέντο και πέτρες, “που θα κρατά στα χέρια της ξύλινα τρισδιάστατα σπιτάκια, σε διαφορετικά μεγέθη, τα οποία αντιπροσωπεύουν κι ένα αγνοούμενο παιδί”.
Η βασική ομάδα αποτελείται από οκτώ μαθητές και μαθήτριες που συμμετέχουν σε όλα όσα αφορούν το έργο, ενώ άλλα 15 παιδιά συμμετέχουν στην κατασκευή των ξύλινων τρισδιάστατων σπιτιών.
Παρά το γεγονός ότι η φετινή ομάδα αποτελείται και από μαθητές διαφορετικών εθνικοτήτων (Βρετανία, Ρωσία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Συρία), με κάποια από αυτά να μην γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα, η προσπάθεια να συνεργαστούν και να “δεθούν” πέτυχε, όπως μας λέει η κ. Νικολάου και ήδη τα παιδιά δηλώνουν ενθουσιασμένα από τη συμμετοχή τους στην κατασκευή του γλυπτού.
Αρχικά, συνεχίζει, οι μαθητές έπρεπε να αντιληφθούν πως, το θέμα “Ταξίδια – Διαδρομές” αναφέρεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαν στο μυαλό τους, όχι δηλαδή σ` ένα ταξίδι αναψυχής και διακοπών, αλλά σε ένα ταξίδι συναισθήματος και δοκιμασίας του ψυχικού κόσμου της κάθε μάνας που χάνει το παιδί της.
Σύμφωνα με την Πόπη Νικολάου, ο κάθε μαθητής και μαθήτρια ανέλαβε να κάνει τη δική του έρευνα γι αυτό το ταξίδι της μάνας και του παιδιού και να ερευνήσει, από το διαδίκτυο, στοιχεία για ένα παιδί που εξαφανίστηκε, να ζωγραφίσει το πορτραίτο του και να παρουσιάσει προσχέδια για το σπιτάκι του συγκεκριμένου παιδιού.
Το μεγαλύτερο μέρος του έργου θα έχει ολοκληρωθεί εντός της επόμενης εβδομάδας, ώστε να φωτογραφηθεί για τις απαιτήσεις της αίτησης συμμετοχής στο διαγωνισμό της γκαλερί Saatchi, ενώ αναμένεται να ολοκληρωθεί πλήρως σε ένα περίπου μήνα.
Στο πλαίσιο καλύτερης παρουσίασης του έργου, κατέληξε η Πόπη Νικολάου, γίνεται προσπάθεια να εξευρεθούν τα μέσα για δημιουργία ενός βιντεοκλίπ, στο οποίο οι μαθητές θα παρουσιάζουν το γλυπτό, μαζί με την ιστορία αγνοούμενων παιδιών.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ