Ο σημαιοφόρος Παναγιώτης Χρυσούλλης, οι υποκελευστές Σπυρίδων Αγάθος, Νικόλας Πανάγος και οι ναύτες Παναγιώτης Θεοδωράτος και Νικόλαος Καπαδούκας και ο Άντης Φιλιτας από την Μόρφου έχασαν τη ζωή τους κατά τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας από τους Τούρκους τον Αύγουστο το 1964.

Μετά από σεμνή τελετή και τρισάγιο στο παλαιό αεροδρόμιο Λάρνακας, μεταγωγικό αεροσκάφος C-27 της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας θα παραλάβει τα λείψανα των ηρώων.

Παρόντες στην τελετή κατά την οποία θα αποδοθούν τιμές στους πεσόντες του «Φαέθων» θα είναι οι συγγενείς των ηρώων, καθώς και ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Δημήτριος Βίτσας και ο επίτροπος για Ανθρωπιστικά θέματα, Φώτης Φωτίου.

Με την έναρξη των εχθροπραξιών, στις 7 Αυγούστου, τα περιπολικά «Φαέθων» και «Αρίων» διετάχθησαν και έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις με από θαλάσσης βομβαρδισμό των οχυρωμένων θέσεων των Τ/κ.
Την επόμενη μέρα, Σάββατο 8 Αυγούστου, το «Αρίων» συνεχίζει τον βομβαρδισμό στον κόλπο της Χρυσοχούς (Δυτικά των Κοκκίνων), ενώ το «Φαέθων» παραμένει, λόγω βλάβης μίας κύριας μηχανής, ανατολικότερα, στην περιοχή Καραβοστάσι του κόλπου της Μόρφου. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας εκδηλώνεται σε όλη την περιοχή της Τηλλυρίας μεγάλης εκτάσεως τουρκική αεροπορική προσβολή. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το «Φαέθων» σαλπάρει και κινούμενο με ταχύτητα 7-8 κόμβων, ελίσσεται κοντά και ενδιάμεσα αμερικανικών εμπορικών πλοίων που βρίσκονταν στην περιοχή για να φορτώσουν μεταλλεύματα, αμυνόμενο των τουρκικών F100 με τον προβληματικό οπλισμό του.

Κυβερνήτης: «Το έριξα στην παραλία και διέταξα εγκατάλειψη»

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο τότε κυβερνήτης και τραυματίας στη μάχη Δ. Μητσάκος, «η μάχη κράτησε αρκετή ώρα, διότι έκανα ελιγμούς ανάμεσα από κάτι αμερικανικά φορτηγά που ήταν εκεί για να φορτώσουν μετάλλευμα. Φαντάστηκα ότι οι Τούρκοι δεν θα χτυπούσαν γιατί θα έβλεπαν τις αμερικανικές σημαίες, αλλά οι επιθέσεις ήταν αγριότατες. Ρίξαμε ένα αεροπλάνο και χτυπήσαμε ένα άλλο, που, νομίζω, προσγειώθηκε στην Τουρκία. Άρχισαν να σκοτώνονται άνθρωποι. Στην προσπάθειά μου να σώσω το υπόλοιπο πλήρωμα, σκέφτηκα ότι το καλύτερο θα ήταν να το κάτσω πάνω στην άμμο. Εκεί υπήρχε μια προβλήτα, όπου πουλούσαν το μετάλλευμα στα καράβια που περίμεναν να φορτώσουν. Την ώρα που έδινα τη διαταγή να στρίψουμε, το καράβι δεν έστριβε. Κοίταξα στην τιμονιέρα και είδα ότι ο πηδαλιούχος είχε σκοτωθεί. Πήρα το πηδάλιο και μετά ήρθε δίπλα μου ο ύπαρχος, ο νοσοκόμος και κάποιοι άλλοι. Ένα αεροπλάνο, που ερχόταν πολύ κοντά με το νερό και δεν το είδε κανείς, έριξε μία ριπή στη γέφυρα. Σκοτώθηκαν ο ύπαρχος, ο νοσοκόμος και ένας Κύπριος που ήταν μαζί μας, τραυματίστηκε κάποιος άλλος και πέρασαν οι σφαίρες μέσα από το χέρι μου. Οπότε, στην έξαψη και με ένα χέρι, το έριξα στην παραλία και διέταξα εγκατάλειψη πλοίου».

ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ

Νικόλαος Νιαφάς
Νικόλαος Καππαδούκας
Σπυρίδωνας Αγαθού
Παναγιώτης Χρυσούλης
Νικόλαος Πανάγος
Παναγής Θεοδωράτος

Άντης Φιλιτας