“Όσο πλησιάζουμε την περίοδο των Χριστουγέννων τόσο πιο πολύ διαπιστώνουμε την περαιτέρω συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών αυτού του κράτους.
Η Γεροσκήπου δεν μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ούτε και το κονκλάβιο των νεόπλουτων μπορεί να σώσει την κατάσταση με τις ”αγαθοεργίες” του προς τους φτωχούς συνδημότες μας αφού αλλού αποσκοπούν. Απλά θέλουν να εισπράξουν στο πολλαπλάσιο αυτή τους τη δήθεν φιλευσπλαχνία όταν θα ετοιμάζονται για τη μεγάλη έφοδο τους, να παίξουν ανεπιτυχώς, όπως και πολλοί άλλοι στο παρελθόν, το ρόλο του σωσία.
Είναι και οι νέοι της Γεροσκήπου, οι πλείστοι με ”μια μάτσα” προσόντα που συνωστίζονται στη ζέστη του πατρικού σπιτιού διασφαλίζοντας τουλάχιστο ένα πιάτο φαί που θα τους πάρει παρακάτω. Ούτε τα κοινωνικά παντοπωλεία ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά ούτε και το κράτος μπόρεσαν να δημιουργήσουν τις συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανέργων αλλά και των φτωχών συνδημοτών μας, νέων ή και γέρων. Δίδεται η εντύπωση ότι το μόνο που ενδιαφέρει τους κρατούντες είναι η μετατροπή τους σε κλακαδόρους της δικής τους ανεπάρκειας.
Ιδού η Κύπρος, όχι μόνο του σήμερα αλλά από την ”ανεξαρτησία” της το 1960. Πάνω απ’ όλα προέχει να ”δέσουμε το γάδαρό μας” με την εξασφάλιση μιας θέσης εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στη δημόσια υπηρεσία, σε ημικρατικό οργανισμό ή σε κάποιο δήμο ή κοινότητα σε βάρος συνήθως των ικανοτέρων. Έτσι για να κατοχυρώσουμε ένα παχυλό μισθό, ένα ψηλό φιλοδώρημα αφυπηρέτησης και μια παχυλή σύνταξη για ”καλά γηρατειά”, χωρίς κίνδυνο να απολυθούμε, είτε παράγουμε είτε όχι!
Τα πιο πάνω βλέπουν οι νέοι μας και ”δίνουν τα ρέστα τους” ελπίζοντας σε μια θέση στο δημόσιο. Κάθε προσπάθεια ιδιωτικών επιχειρήσεων να επενδύσουν στο μεγάλο αριθμό αλλά και τα πλούσια προσόντα Κυπρίων δεν μπορεί να καρποφορήσει διότι θεωρείται η εργοδότηση στον ιδιωτικό τομέα προσωρινή μέχρι να επιτευχθεί η μετάβαση στον πολύ ελκυστικό δημόσιο τομέα. Ας μη ξεχνούμε εξάλλου ότι η μεγάλη μας βιομηχανία, ο τουρισμός, έχει να ανταγωνιστεί την Τουρκία, την Ελλάδα, την Αίγυπτο και άλλους φτηνούς τουριστικούς προορισμούς. Για να είμαστε δηλαδή ανταγωνιστικοί πρέπει να κρατάμε το κόστος του τουριστικού πακέτου χαμηλά.
Χιλιάδες λαμπρά μυαλά του τόπου μας βολοδέρνοντας σε κακοπληρωμένες εφήμερες δουλειές ή βουλιαγμένοι στην ανεργία, είναι τόσο εξαρτημένοι και τόσο απελπισμένοι, που είτε κάθονται παθητικά περιμένοντας κάτι να τους σώσει, είτε αφού διαπιστώσουν την απουσία κάθε προοπτικής για αξιοπρεπή διαβίωση, ανηφορίζουν κυρίως προς τον ευρωπαϊκό βορρά για να ανεβάσουν με τα ζηλευτά τους προσόντα ακόμη πιο ψηλά τις προηγμένες οικονομίες της Βορείου Ευρώπης. Εμείς παρακολουθούμε απαθείς αφού έτσι κι αλλιώς ο πληθυσμός μας αντικαθίσταται με ροές αναγκαίων φτηνών κοινοτικών εργατών!!
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο φαίνεται να ”δουλεύουν αδιάκοπα” τα πανεπιστήμια μας. Με λεφτά των Κυπρίων φορολογουμένων προετοιμάζουν επιστήμονες που στελεχώνουν τις οικονομίες της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Σουηδίας και άλλων χωρών της υφηλίου. Οι υπηρεσίες επαγγελματικού προσανατολισμού του υπουργείου παιδείας κοιμούνται τον ”ύπνο του δικαίου”! Τα δε ”κύτταρα της δημοκρατίας” σφυρίζουν αδιάφορα. Και οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια περνούν και ενώ ευημερούν οι αριθμοί, βουλιάζει η κοινωνία πιο βαθειά στη φτώχεια και στην ανέχεια!!
Α.Τρακκίδης, Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου”