Είναι γεγονός ότι ο Δήμος Πάφου αξιοποίησε σε αρκετές περιπτώσεις ανεκμετάλλευτα τουρκοκυπριακά τεμάχια, αποδίδοντας τους ένα χρήσιμο ρόλο, που τόσα χρόνια δεν είχαν, αφού παρέμεναν για καιρό έρμαιο στα «χέρια» του χρόνου.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμα κάποιοι χώροι, αναξιοποίητοι, οι οποίοι κάλλιστα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή έργων υποδομής, για σκοπούς ανάπλασης, εξωραϊσμού, καθώς και για άλλα πολλά έργα, ομορφαίνοντας την πόλη μας ακόμα πιο πολύ.
Ο λόγος για το χώρο του Παλιού Σφαγείου, το χώρο της ανέγερσης νέου Δημοτικού Μεγάρου, αλλά και για το χώρο της Χονδρικής Αγοράς. Τα εν λόγω σημεία βρίσκονται εκτός του Εμπορικού Ιστορικού Κέντρου της Πάφου, όπου ιδιοκτησιακά ανήκουν στο Δήμο Πάφου, ενώ κανένας μας δε μπορεί να διαφωνήσει πως όσο παραμένουν αναξιοποίητα αποτελούν εστίες μόλυνσης, βάζοντας σε κίνδυνο τόσο την υγεία των κατοίκων των γύρω περιοχών, όσο και το περιβάλλον, ενώ δεν αποτελούν παραδείγματα για μια σύγχρονη πόλη, αλλά και της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2017.
Περί του θέματος, στο taxidromos24.com, τοποθετήθηκαν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Πάφου Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης (ΔΗΣΥ), Μαρίνος Στυλιανού (ΔΗΚΟ), και Παναγιώτης Βορκάς (ΕΔΕΚ).
Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης:Απουσία πλάνου και στοχευμενου προγράμματος
«Ένα αρκετά φιλόδοξο -αλλά και αναγκαίο- στοίχημα για το Δήμο μας , η ουσιαστική αξιοποίηση ανεκμετάλλευτων χώρων. Ορισμένοι εξ αυτών αποτελούν κτίρια εγκαταλειμμένα αλλά και άλλοι χώροι εντελώς αναξιοποίητοι, “αστικά κενά”. Είναι εδώ που εντοπίζεται -κατά την άποψή μου- το κενό και στο σχεδιασμό της πόλης, η απουσία πλάνου και στοχευμένου προγράμματος. Στην Κύπρο άλλωστε ο Δημοτικός και Δημόσιος χώρος προκύπτει συνήθως συμπωματικά, ως περίσσευμα από την ανοικοδόμηση ή από εγκατάλειψη και όχι ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολεοδομικών πρωτοβουλιών και κυκλοφοριακών παρεμβάσεων. Η ταυτότητά του συντίθεται από ένα μωσαϊκό χώρων, όπως πλατείες, πεζόδρομοι καθώς και χώροι παραμελημένοι και αναξιοποίητοι, που δεν ενδείκνυται -εκ πρώτης όψεως- να χρησιμοποιηθούν ως χώροι ανήκοντες στο κοινό.
Αυτοί οι χώροι, κάθε κλίμακας που για πολλούς από εμάς, αποτελούν τα σκάρτα κομμάτια της πόλης, τους νεκρούς χώρους της που κάποιες φορές φιλοξενούν κάποια χρήση, όποια κι αν είναι αυτή…Η πρώτη εντύπωση είναι δυνατό να αφήσει μια γεύση απογοήτευσης ή ακόμη και αποστροφής αλλά εντρυφώντας κανείς περισσότερο, διαπιστώνει ότι σε αυτό το υβριδικό τοπίο της πόλης που μας περιβάλλει, αυτές οι μικρές στιγμές παύσης και ασυνέχειας κρύβουν μια δυναμική, ένα «εγώ» που αναζητά την κατάλληλη στιγμή της ανάδειξης και του επαναπροσδιορισμού του.
Έχω την πεποίθηση ότι με αποσπασματικές ενέργειες και προσπάθειες αξιοποίησης χώρων άνευ ολιστικής προσέγγισης της πόλης δεν μπορεί να επιλυθεί το ζήτημα. Δεν είναι μόνο οι χρήσεις που θα πρέπει να δοθούν στους χώρους για να τους αναδείξουμε, είναι η σύνδεση αλλά και η διαχείρισή τους.
- Η καταλογογράφηση – χαρτογράφηση των χώρων αυτών σε συνάρτηση με τους χώρους πρασίνου αναδεικνύεται ως ζήτημα πρωταρχικής σημασίας και προτεραιότητας για τον Δήμο Πάφου. Η απογραφή είναι αναγκαία προκειμένου να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων και ένα πεδίο κριτικής παρακολουθήσης. Μέσα από την απογραφή θα μπορούν να απαντηθούν και αρκετά “γκρίζα” ερωτήματα σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς πολλών απ’αυτών των χώρων.
- Μετά έρχεται το μεγάλο ζήτημα του Πολεοδομικού σχεδιασμού, που θα λαμβάνει υπόψη την ενοποίηση και σύνδεση αυτών των χώρων, που θα προσδίδει εύκολα ζωή και πνοή σε αυτούς.
- Και τέλος, το μεγάλο στοίχημα των χρήσεων που θα πρέπει να αποδοθούν. Η Πάφος πρέπει και οφείλει να στοχεύει στην παρουσία Δημόσιας Πανεπιστημιακής Σχολής και αυτή -θεωρώ- ότι πρέπει να είναι η αφετηρία της όποιας μας συζήτησης. Μέσα από αυτό το οπτικό πρίσμα να εξεταστούν οι υποδομές αλλά και οι δυνατότητες των χώρων και σε σχέση με αυτό να προσδιοριστούν τα δεδομένα της συνέχειας, γιατί πρέπει να υπάρξει συνέχεια για να συμπληρώσει τα “κενά”. Χρήσεις όπως Πινακοθήκες, Πολυχώροι, Θεματικά Εργαστήρια, Εκκολαπτήρια Νεοφυών Επιχειρήσεων, Θεατρικές Σκηνές θα προκύψουν αν προσεγγιστεί το ζήτημα Ολιστικά και όχι αποσμασματικά.
Αποτελεί πρακτική σε πολλές σύγχρονες πόλεις η αξιοποίηση αντίστοιχων χώρων, το έκανε με μεγάλη επιτυχία η πόλη της Φιλαδέλφειας το 2005 με το “URBANVOIDS” μια σειρά από Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς που απέδειξε μέσα από πληθώρα συμμετοχών ότι οι κενοί και εγκαταλειμμένοι χώροι μιας πόλης μπορούν, με την κατάλληλη στρατηγική επεμβάσεων, να μετασχηματιστούν από αστικά εμπόδια σε αστικά προτερήματα. Το ίδιο πράττει και η Θεσσαλονίκη με τη σειρά των Θεματικών της Πάρκων, το ίδιο και η Αθήνα με ένα αντίστοιχο πρόγραμμα με το οποίο δίνεται η δυνατότητα και σε ιδιώτες να εκμεταλλευτούν και να αναδείξουν τους χώρους.»
Μαρίνος Στυλιανού: Πρέπει να ασκηθούν πιέσεις
«Αποτελεί γεγονός ότι ο Δήμος Πάφου διαθέτει κάποιους χώρους οι οποίοι ορισμένοι έκλεισαν το κύκλο εργασιών τους και άρα δεν εξυπηρετούν ενδεχομένως, πλέον, το σκοπό για τον οποίο έγιναν οι αρχικοί σχεδιασμοί και κάποιοι άλλοι δυστυχώς παραμένουν σε στασιμότητα λόγω νομικών εμποδίων ή και οικονομικών διαφορών. Το παλιό σφαγείο το οποίο να επισημάνουμε βρίσκεται εκτός ορίων της Δημαρχούμενης περιοχής της Πάφου, στην περιοχή Κολώνη, φιλοξενεί αποθηκές του Δήμου και κάποια συνεργεία όπου η όλη εικόνα που εκπέμπουν δεν συνάδει με την γύρω περιοχή. Να σημειωθεί πως βρίσκονται σε κατοικημένη περιοχή και άρα θα πρέπει να αξιοποιηθεί πλέον ο χώρος δεόντως. Εάν το πολεοδομικό καθεστώς και το τοπικό σχέδιο Πάφου το επιτρέπει τότε ο Δήμος θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο μέσω Ευρωπαϊκών κονδυλίων να αξιοποιηθεί ως Κέντρο Περιβαλλοντικής και Αγροτικής μελέτης και ανάπτυξης. Σε συνεργασία με άλλους φορείς ή και κρατικά τμήματα θα μπορούσε να δημιουργηθεί εξειδικευμένο κέντρο παροχής περιβαλλοντικών και αγροτικών υπηρεσιών προς όφελος των δημοτών. Παράλληλα θα μπορούσε να φιλοξενήσει μικρό κέντρο περιβαλλοντικής συνείδησης για επισκεψιμότητα και εκπαίδευση όλων των μαθητών της Επαρχίας μας.
Η χονδρική αγορά είναι επίσης ένας χώρος ο οποίος ως Δήμος Πάφου πρέπει να μας προβληματίσει. Παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να τονίσουμε ότι βρίσκεται εν εξελίξη νομική διαδικασία η οποία θα πρέπει να τελεσφορήσει πρώτα και έπειτα έχοντας υπόψη μας όλα τα δεδόμενα να προταθούν οι όποιες εισηγήσεις και προτάσεις. Αποτελεί ένα ελκυστικό τεμάχιο γης για αξιοποίηση και δημιουργία πιαθνόν ενός Μεσογειακού Κέντρου Ερευνών που θα μπορούσε σε συνεργασία και με τις γύρω περιοχές που διαθέτουν την τεχνογνωσία και το ανθρώπινο δυναμικό να δημιουργηθεί και να στελεχωθεί από εμπειρογνώμονες σε εξειδικευμένα θέματα. Τέτοιες συζητήσεις να σημειωθεί πως έγιναν στις επαφές του περασμένου Μαρτίου στο Ισραήλ όμως θα ήταν σοφότερον να ξεκαθαρίσουν πρώτα τα νομικά ζητήματα και ακολούθως να επισέλθουμε σε προτάσεις.
Το υπό ανέγερση Δημοτικό Μέγαρο, μια πονεμένη ιστορία, είναι γεγονός πως προβληματίζει άπαντες. Οικονομικές διαφορές με τον εργολάβο, νομικές διαδικασίες αλλά και η οικονομική δυσπραγία του Δήμου ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το όλο έργο, καθήλωσαν το εργοτάξιο. Σίγουρα μπορεί να ξεπεραστούν τα όποια κωλύματα και αυτό που θα μπορούσε να φιλοξενηθεί στο εν λόγω κτήριο είναι το ΑΞΙΚ. Δράττομαι της ευκαιρίας να τονίσω πολλάκις πως θα έπρεπε άπαντες να ασκήσουμε περισσότερη πίεση τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και στους Υπουργούς και Βουλευτές που έχουν αντίθετη άποψη ή και αποφεύγουν το θέμα προς συζήτηση. Το ΑΞΙΚ για την Πάφο αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Δεν μπορώ να σκεφτώ που αλλού θα μπορούσε να φιλοξενηθεί το εν λόγω εκπαιδευτικό Ίδρυμα και λυπούμαι να παρατηρήσω ότι το θέμα έχει σιγήσει από πολλούς εξυπηρετώντας σκοπιμότητες και συμφέροντα. Σε μια άλλη περίπτωση θα μπορούσε ο Δήμος σε συνεννόηση με το κράτος ή και με Ημικρατικούς Οργανισμούς να στεγάσει κρατικά τμήματα και υπηρεσίες που σήμερα είναι διάσπαρτα σε διάφορα κτίρια που τα πλείστα δεν θεωρούνται κατάλληλα ενώ να σημειώσουμε πως δαπανόνται και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε ενοίκια. Θα επιμείνω όμως στη μετεστέγαση του ΑΞΙΚ ως πρωταρχικό ζήτημα που αφορά όχι μόνο την πόλη της Πάφου αλλά και όλη την Επαρχία μας ως κατ’ εξοχήν τουριστική πόλη.»
Παναγιώτης Βορκάς : Πρέπει να εργαστούμε μεθοδικά και συλλογικά
«Από τη στιγμή που έχει ξεκαθαρίσει πως οι σχεδιασμοί του Δήμου Πάφου σε σχέση με την ανέγερση νέου Δημοτικού μεγάρου δεν θα προχωρήσουν, είναι σημαντικό ο χώρος που προοριζόταν για αυτή την χρήση να χρησιμοποιηθεί για μια άλλη σημαντική δημόσια χρήση. Ως εκ τούτου, ο χώρος μαζί με την υφιστάμενη υποδομή φαντάζει ιδανικός για τη φιλοξενία του ΑΞΙΚ. Αυτό πάντα, αν ληφθεί η πολιτική απόφαση από το κράτος για μετακίνηση του ΑΞΙΚ και ταυτόχρονα ευοδωθούν οι δίκες μας προσπάθειες για μεταφορά του στην Πάφο, ένας στόχος για τον οποίο όλοι οι φορείς θα πρέπει να εργαστούν συλλογικά και μεθοδικά.
Ο χώρος της Δημοτικής αγοράς χρειάζεται να αναβαθμιστεί έτσι ώστε να εξυπηρετήσει στον καλύτερο δυνατό βαθμό τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται. Από εκεί και πέρα, ενδεχομένως να μπορούσε μέρος να χρησιμοποιηθεί για διεύρυνση της βιοτεχνικής περιοχής ή/και τη δημιουργία υποδομών κοινής ωφελείας που να εξυπηρετούν τις χρήσεις στην εν λόγω περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει η νομική εκκρεμότητα που υφίσταται σε σχέση με τον χώρο.
Τέλος, το παλιό δημοτικό σφαγείο είναι χώρος που λόγω της τοποθεσίας θα μπορούσε να εξυπηρετήσει κάποιον υπερτοπικό δημόσιο σκοπό. Ο χώρος, ο οποίος να σημειωθεί είναι ενταγμένος σε οικιστική ζώνη, ανήκει στον Δήμο Πάφου παρόλο που γεωγραφικά βρίσκεται στην Κολώνη και συγκεκριμένα εντός της δημαρχούμενης περιοχής Γεροσκήπου. Συνεπώς, θα μπορούσε να εξυπηρετήσει έναν σκοπό που αφορά την ευρύτερη περιοχή. Ισως, η δημιουργία ενός περιφερειακού κέντρου περιβαλλοντικών και αγροτικών μελετών και επιχειρηματικότητας να ήταν μια ενδιαφέρουσα προοπτική.»
