Ο εθελοντής δότης μυελού των οστών Χαρίζει Ζωή σε συνανθρώπους του που πάσχουν από καρκίνο του αίματος (συνήθως λευχαιμία ή λεμφώματα) ή άλλα αιματολογικά νοσήματα.
της Σοφίας Σολωμού
Για αποφυγή και διαγραφή οποιουδήποτε ταμπού που διέπει το θέμα αυτό, στο taxidromos24.com, μίλησε ένας συνάνθρωπος μας νοσηλευτής ο οποίος είχε τη τύχη και τη χαρά να γίνει δότης μυελού των οστών, δίνοντας ελπίδες, και στέλνοντας μήνυμα για ευαισθητοποίηση.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο εθελοντής δότης μπορεί να βοηθήσει έναν συνάνθρωπό του που έχει ως μοναδική ελπίδα θεραπείας τη μεταμόσχευση μυελού των οστών, προσφέροντας λίγο σάλιο, λίγα κύτταρα και λίγο από το χρόνο του.
Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, ο συγκεκριμένος άνθρωπος βίωσε ένα θαύμα, όπως μας ανέφερε, αλλά και τεράστια χαρά που κατάφερε χαρίσει ζωή σε ένα συνάνθρωπο μας.
Μεταφέροντας τα συναισθήματα του, καταφέραμε να αποτυπώσουμε, όσο μπορούσαμε, αυτή την υπέρτατη εμπειρία στο χαρτί δίνοντας μας όσες πληροφορίες μπορούσε ανώνυμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες.
- Πότε και πώς σου ανακοινώθηκε ότι είσαι συμβατός δότης μυελού των οστών;
«Αρχές Οκτωβρίου. Ήταν ένα πρωινό Παρασκευής κι εγώ προσπαθούσα να μαζέψω τις ελιές μιας και δουλειά θα πήγαινα το βράδυ. Ξέρετε η εργασία με βάρδιες σε νοσοκομείο σου προσφέρει ελεύθερες ώρες αλλά και απεριόριστες εμπειρίες. Αυτό το θέμα όμως ίσως το αγγίξουμε κάποια άλλη φορά.
Το πρωινό ελιομάζεμα διακόπτει ο ήχος κλήσης του κινητού μου τηλεφώνου. Μια κλήση από σταθερό τηλέφωνο και μάλιστα απο Λευκωσία. «καμιά έρευνα θα είναι» σκέφτηκα.
Παρόλα αυτά, το κινητό συνέχισε να χτυπά λες και μου επέβαλε ετσιθελικά να το απαντήσω.
Στην άλλη άκρη της γραμμής μια πολύ ευγενική γυναικεία φωνή η οποία με αποκαλεί με το όνομα μου! Ο ίδιος, της απαντώ και η περιέργεια μου αμέσως φουντώνει. Καταλεμβαίνω οτι πρόκειται για κατι σοβαρό. Αφού και αυτή μου συστήθηκε μόνο με το μικρό της όνομα με ενημέρωσε οτι καλεί από το Καραισκάκειο Μεταμοσχευτικό Ίδρυμα.
Ο λόγος που με καλούσε μου έκοψε την ανάσα. Μια ανατριχίλα ή μαλλον κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα διαπέρασε το μουδιασμένο μου κορμί.
Ήμουν, λέει, κατ΄αρχήν συμβατός δότης μυελού των οστών με κάποιο πάσχοντα συνάνθρωπο μας.
- Πώς πήρες την απόφαση να γίνεις δότης μυελού τον οστών;
Αυτό έγινε μια μέρα πριν από 17, περίπου, χρόνια, όπου έδωσα πολύ λίγο αίμα για να μπώ και εγώ στο αρχείο δοτών της Κύπρου, αλλά το τηλεφώνημα ήταν κάτι που με ξάφνιασε.»
- Η αντίδραση σου μόλις σου ανακοίνωσαν πως ήσουν συμβατός με κάποιο συνάνθρωπο μας;
«Αρχικά, να σας πω ότι πήγα να χάσω τη φωνή μου από τη συγκίνηση που ένιωσα. Παρόλα αυτά μάζεψα τις δυνάμεις μου και της είπα με απόλυτη βεβαιότητα οτι είμαι πανέτοιμος να βοηθήσω.
Και εκείνη μου έκανε κάποιες γενικές ερωτήσεις για την υγεία μου και τα σωματομετρικά μου στοιχεία, με ενημέρωσε για το επόμενο βήμα και τερματίσαμε τη συνομιλία μας πολύ εγκάρδια!»
- Πώς ένοιωσες εκείνη τη στιγμή που είπες το μεγάλο ναι;
«Ήταν σαν να περίμενα αυτό το τηλεφώνημα από καιρό, αλλά και πάλι για μένα ήταν απίστευτο! Τέτοια μεγάλη τύχη! Ένας στους 15.000 δότες μυελού των οστών είναι συμβατός με ένα από όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν απο αιματολογική πάθηση! Κι αυτός είμαι εγώ!
Τα μάτια μου είχαν βουρκώσει, η φωνή μου είχε κρυφτεί κάπου μέσα στον κόμπο που δέθηκε στο λαιμό μου και η ψυχή ορθάνοιχτη ωσάν να ήταν έτοιμη να δεχτεί θείο δώρο αλλά και να χαρίσει Ελπίδα Συνέχεια Ζωή. «
- Τα συναισθήματα σου;
«Τα συναισθήματα που ένοιωσα δεν ήταν πρωτόγνωρα. Μου θύμισαν τα ίδια συναισθήματα που ένοιωσα την μέρα που ήρθε στη ζωή το ΠΡΩΤΟ μου παιδί! Αυθόρμητα και ασυνείδητα. Και τί άλλο θα μπορούσε να νιώσει κάποιος; Αφού η ουσία ήταν η ίδια! Χαρίζεις μέσα από το δικό σου σώμα, τα δικά σου κύτταρα Ζωή Ελπίδα και Συνέχεια σε κάποιο άνθρωπο που σε διαφορετική περίπτωση θα πεθάνει σύντομα.»
- Το δικό σου μήνυμα ως δότης μυελού των οστών;
«Ο καθένας από εμάς μπορεί να εγγραφεί στο αρχείο δότων πολύ εύκολα! Με ένα τηλεφώνημα στο Καραϊσκάκειο Ίδρυμα θα πάρεις τις απαραίτητες πληροφορίες. Μην το αμελήσεις γιατί μπορεί κι εσύ μια μέρα να έχεις την τύχη που είχα κι εγώ. Κάποιο παιδί, καποιος έφηβος ή κάποιος γονιός περιμένει από σένα την Ελπίδα τη Συνέχεια τη Ζωή!»